Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/658

 Schować, położyć, umieścić co w ukryciu, aby nie można znaleźć, utaić, ukryć, skryć; włożyć co w co, położyć na dawnym miejscu, wsunąć do czego, pod co; zachować, odłożyć na przyszłość, oszczędzić: s. pieniądze na czarną godzinę; s-aj swoje pieniądze, s-aj swoją radę = wynoś ś. ze swemi pieniędzmi, ze swoją radą; s. ś., umieścić ś. tak, żeby nie można znaleźć, skryć ś., ukryć ś., wsunąć ś., zasunąć ś.; zniknąć, zginąć, przepaść; s-aj ś. z tym! = wynoś ś. z tym!, nie wyjeżdżaj z tym na plac!

 Schowadełko, przedmiot, w którym ś. coś chowa, ukrywa.

 Schowalny, łatwy do ukrycia, dający ś. schować; służący do schowania w nim czego.

 Schowanie, czynność chowania czego; miejsce, służące do schowania czego, schowanko, śpiżarka; miejsce, gdzie ś. można schować, ukryć, skrytka, schronienie.

 Schowanko, chłodne miejsce przy mieszkaniu do przechowywania prowiantów, śpiżarka, śpiżarnia.

 Schód, pochyłość, stok, spadzistość; zbliżanie ś. ku końcowi, schyłek; stopień, szczebel, trep, gradus; w lm., s-y, szereg stopni, opatrzonych poręczą, dla wchodzenia w górę i schodzenia na dół, z piętra na piętro; nierówności w gruncie, idące ku dołowi, spadek; s. w rzece = kamieniste przeszkody, idące z góry ku dnu.

 Schowek — p. Schowanie.

 Schromiały, ochromiały, chromy, okulawiały; przen., ten, który ś. nadpsuł, nadwerężony.

 Schromieć, stać ś. chromym, kulawym, ochromieć; przen., nadpsuć ś., nadwerężyć ś.

 Schron, Schrona — p. Schronienie.

 Schroniciel, człowiek, który schronił kogo a. co.

 Schronić (się), schować (ś.), ukryć (ś.), skryć (ś.), utaić (ś.), dać (znaleźć) przytułek.

 Schronienie, czynność schraniania; miejsce, gdzie ś. można schronić, ukryć, schowanie, skrytka, kryjówka, przytułek; zakład dobroczynny, dający przytułek osobom bezdomnym a. niedołężnym.

 Schronisko, szałas dla turystów w górach — p. Schronienie.

 Schropawieć, Schropowacieć, stać ś. szorstkim, chropawym.

 Schropowaciały, ten, który stał ś. chropowatym.

 Schrupać, zjeść chrupiąc, rozgryzając z hałasem.

 Schrustać — p. Schrupać.

 Schrypnąć, Schrzypieć, chrypki dostać, ochrypnąć.

 Schrystjanizować — p. Schrześcijanić.

 Schrześcijanić (się), Schrystjanizować (się), zrobić (ś.) chrześcijaninem a. chrześcijańskim.

 Schuchrać się, stracić zdrowie, zmarnować ś. na zdrowiu, zmizerować ś, zniedołężnieć.

 Schudły, ten, który schudł, wychudzony.

 Schudnąć, chudym ś. stać, wychudnąć, stracić na tuszy.

 Schudzić, chudym uczynić, wychudzić; wyjałowić, wycieńczyć.

 Schwacić się, dostać ochwatu, ochwacić ś. (o koniu).

 Schwał, w wyr. Naschwał: dla chwały, na pokaz, dla oka, dla pozoru; nad podziw, nad wyraz, nadzwyczaj.

 Schwycić, Schwytać, złapać, ująć, pochwycić, porwać, złowić; zawładnąć kim, opanować; s. sposobność = skorzystać z czego; s. ś., chwytać, łapać, porwać jeden drugiego; wziąć ś., ująć ś. za co: s. ś. za głowę, pod bok, za szablę; złapać ś.; zerwać ś., porwać ś. z miejsca, uciec pośpiesznie.