Sekator, łć., nożyce ogrodnicze ze sprężyną, używane do ucinania gałązek (fig.).
Sekatura, wł., drażnienie ś., dokuczanie, dręczenie, ciemiężenie.
Sekciarstwo, charakter i zasady sekciarzy, odszczepieństwo, herezja.
Sekciarz, Sektarz, łć., zwolennik jakiej sekty; odszczepieniec, heretyk; człowiek, ślepo przywiązany do swojej doktryny.
Sekcja, łć., rozcinanie, rozdzielanie; w med., otwieranie jamy czaszkowej, piersiowej i brzusznej trupa dla zbadania zmian, poczynanych przez chorobę, i stwierdzenia przyczyny śmierci; wydział w niektórych urzędach; wydział ministerjum, oddział; mały oddział wojska (5 — 6 rot); s. koniczna, w matem., przecięcie stożkowe, figura, która wynikła z przecięcia stożka, płaszczyzna.
Sekcjonować, łć., robić sekcję, krajać, rozbierać anatomicznie.
Sekcyjny, łć., dotyczący wydziału jakiej dykasterji; dotyczący sekcji lekarskiej, służący do sekcji.
Sekluzja, łć., wyłączenie, oddzielenie.
Sekować, wł., dręczyć, nękać, dokuczać.
Sekrecik, łć., błahy sekret.
Sekrecja, łć., odłączenie; wydzielina z ciała, z gruczołów ciała.
Sekret, łć., tajemnica; przepis wiadomy małej liczbie osób a dotyczący sposobu wykonywania jakiej czynności, zwłaszcza gospodarskiej, a. jakiej sztuki, zdumiewającej widzów; s. poliszynela = tajemnica wszystkim znana.
Sekretarjat, łć., urząd i miejsce urzędowania sekretarza; s. papieski = gabinet papieski, z którego wychodzą bulle i brewe, dotyczące układów z mocarstwami.
Sekretarka, łć., kobieta, pełniąca obowiązki sekretarza.
Sekretarz, łć., załatwiający korespondencję osoby, u której ma zajęcie koło różnych interesów; członek zgromadzania, redagujący sprawozdanie z posiedzenia, obrad i t. p.; urzędnik, zajmujący ś. przygotowywaniem aktów i czuwający nad biegiem spraw w kancelarji a. w biurze; książka, zawierająca wzory listów, podań i t. p.; rodzaj gry towarzyskiej, polegającej na pisaniu pytań i odpowiedzi i głośnym ich odczytywaniu: ptak drapieżny afrykański, spokrewniony z jastrzębiem (fig.); s. stanu = minister przy osobie monarchy, załatwiający najważniejsze sprawy państwowe.
Sekretarzować, Sekretarzyć, łć., pełnić obowiązki sekretarza.
Sekretarzyk, łć., biureczko z szufladkami i pulpitem do pisania (fig.); szkatułka do przechowywania listów i dokumentów.
Sekretnica, łć., kobieta, umiejąca dotrzymać sekretu.
Sekretnik, łć., papier listowy bez koperty, zaklejany u brzegów; list, napisany na takim papierze.
Sekretny, łć., tajemny; s-e choroby = choroby weneryczne.
Seksagiena, łć., moneta: dawne dwa złote polskie.
Seksagon, gr., sześciokąt.
Seksta, łć., szósta klasa w szkołach (w Prusach najniższa); jedna z godzin kanonicznych, w których kapłani i zakonnicy odmawiają
