Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/664

 Sekundant, łć., towarzysz pojedynkującego ś., układający warunki spotkania, i świadek pojedynku.

 Sekundarja, łć., drugie niebezpieczniejsze objawy tej samej choroby; następstwa pierwszej nie wyleczonej.

 Sekundarjusz, łć., lekarz podwładny prymarjusza; drugi ksiądz, drugi kaznodzieja przy tym samym kościele; drugi skrzypek w orkiestrze.

 Sekundarny, łć., wtórny, powtórny; drugorzędny; s-a kolej = kolej z prostszą budową i urządzeniem ruchu, z węższym torem, z mnieiszą szybkością; kolej miejscowa.

 Sekundnik, łć., umieszczony na cyferblacie zegarka kieszonkowego mały cyferblacik ze strzałką, wskazującą sekundy.

 Sekundogienitura, łć., drugorodztwo, prawa drugiego syna do dziedziczenia.

 Sekundować, łć., udzielać pomocy, pomagać; w muz., pomagać drugim głosem; wtórować; służyć za świadka w pojedynku.

 Sekundowy, łć., odnoszący ś. do sekundy, trwający sdkundę; s-e wahadło = wahadło, które co sekundę wykonywa jedno całkowite wahnięcie w jedną i drugą stronę.

 Sekundycje, łć., 50-ta rocznica pierwszej Mszy (prymicji) kapłana, 50-cioletni jubileusz kapłaństwa.

 Sekutnica, łć., kobieta swarliwa, dokuczliwa, utrapiona baba, złośnica, jędza.

 Sekutnik, łć., człowiek swarliwy, kłótnik, złośnik, piekielnik.

 Sekutny, łć., swarliwy, kłótliwy.

 Sekwela, łć., konsekwencja, następstwo, wynik; prejudykat.

 Sekwencja, łć., w muz., następstwo tonów a. akordów; porządek; prowadzenie melodji następującemi po sobie tonami w górę lub na dół; s-e, nazwa starych hymnów kościelnych ze starogregorjańskiemi melodjami.

 Sekwens, łć., następny, sąsiad; następstwo, kolej; w kartach: następstwo kilku kart porządkiem starszeństwa w jednym kolorze.

 Sekwestr, Sekwestracja, łć., oddanie czyjegoś majątku do tymczasowego zachowania i zarządu i osobie trzeciej w celu zabezpieczenia żądań a. praw osoby drugiej; zajęcie majątku przez rząd na rzecz skarbu, a dla ściągnięcia należności rządowej.

 Sekwestrator, łć., urzędnik, dopełniający sekwestru; urzędnik administracyjny, egzekwujący podatki.

 Sekwestrować, łć., wykonywać sekwestr, zajmować dobra na skarb.

 Seladon, fr. — p. Celadon.

 Selamlik, arab., w Turcji: pokój, w którym są przyjmowani interesanci.

 Selcerski — p. Salcerski.

 Seledyn, łć., barwa blado-zielona.

 Seledynowy, łć., blado-zielony.

 Selekcja, łć., wybór, dobór.

 Selekcta, łć., wybór z dzieł autorów, wypisy; w zakładach naukowych najwyższa klasa, do której tylko wybrani wstępują — p. Selecta.

 Selen, gr., pierwiastek chemiczny, metaloid, nader rzadki w przyrodzie, ma barwę czerwoną, oświetlony staje ś. wybornym przewodnikiem elektryczności.

 Selene, gr., księżyc; w mitol., Djana, jako bogini księżyca.

 Selenit, gr., odmiana gipsu żółtawa, blaszkowata.

 Selenita, gr., przypuszczalny mieszkaniec księżyca.

 Selenizm, gr., lunatyzm, somnambulizm.

 Selenografja, gr., opisanie księżyca.