usnąć; sprowadzać s. = usypiać; brać na s. = lekarstwo usypiające; mówić, krzyczeć, płakać przez s. = śpiąc; książka, jak na s. = nudna; pamiętać, przypominać co sobie, jak przez s. = ledwo, ledwo; widzieć co, jak przez s. = jakby przez mgłę; ani mi to przez s. a. we śnie przez myśl nie przeszło = anim pomyślał o tym; s. wieczny = śmierć; to, co ś. komu śni, marzy, widzenie senne, wizja senna, marzenie śpiącego: sny mieć, w sny wierzyć; sny wykładać, tłumaczyć; młodość moja przeminęła, jak s. = jakby nigdy realnie nie istniała, minęła niepowrotnie, bez śladu; s. mara, Bóg wiara = nie trzeba zbytnio wierzyć w sny, straszyć ś. niemi; zdawało mi ś., że to s. = nie mogłem uwierzyć, że to istnieje rzeczywiście; urojenie, przywidzenie, czcze marzenie, brednie, głupstwa.
Senacki, łć., odnoszący ś. do senatu, właściwy senatowi.
Senat, łć., w starożytnym Rzymie rada rządząca, złożona z naczelników rodów patrycjuszowskich; w wiekach średnich rada miejska znaczniejszych miast; najwyższa władza sądowa w Rosji; izba wyższa parlamentu; w Ameryce Północnej zgromadzenie przedstawicieli wszystkich Stanów, należących do Związku; s. akademicki = rada pedagogiczna, złożona z profesorów akademji, uniwersytetu, zebrana dla sądzenia, przekroczeń, popełnionych przez studentów; najwyższa władza uniwersytecka, złożona z rektora i profesorów zwyczajnych.
Senator, łć., członek senatu, dygnitarz państwa, zasiadający w senacie.
Senatorczyk, łć., syn senatora.
Senatorjum, łć., część bocznej, nawy kościelnej, przeznaczona dla mężczyzn i zakonników.
Senatorować, łć., pełnić urząd senatora, zasiadać w senacie.
Senatorski, łć., właściwy senatorowi, odnoszący ś. do senatora; po s-u = jak senator, z powagą.
Senatorstwo, Senatorjum, łć., godność senatora.
Senes, arab., wyciąg z liści i łupinek owocowych rośliny, zwanej kasja, służy jako lek rozwalniający (fig.).
Senesowy, arab., właściwy senesowi, zawierający w sobie senes.
Senetyczny, łć., łączący teorję z praktyką.
Senjor, łć., najstarszy członek rodu; starszy; przełożony bractwa, konwiktu i t. p.; ojciec syna, noszącego to samo imię.
Senjorat, łć., starszeństwo; urząd senjora; prawo dziedziczenia następstwa tronu, wedle którego po śmierci monarchy tron przechodzi nie na syna, lecz na najstarszego w rodzie.
Senliwy, usypiający, sprowadzający sen, senność — p. Senny.
Senliwość, właściwość sprowadzania snu; ospałość, gnuśność.
Sennawy, trochę senny,
Sennie, Senno, przysł., nawpół śpiąc, jakby przez sen.
Sennik, książka, wykładająca znaczenie snów, bożek snów; ten, któremu ś. co śni, snowidz.
Sennodajny, Sennorodny, sprowadzający sen, usypiający, senliwy.
Senność, skłonność do snu, chęć spania; śpiączka, senliwość.
Senny, śpiący, pogrążony we śnie; ten, któremu chce ś. spać, rozespany, senliwy, zaspany; zjawiający ś. we śnie; przen., cichy, spokojny, nieruchomy.
Sens, łć., porządek, rozum, zdolność pojmowania; znaczenie, treść,
