= pokręcić po głowie złożonym palcem; s. po zielonej krowie = figa marynowana, nic a nic; uczta wyprawiana z powodu uroczystości pogrzebowych.
Serenada, fr., muzyka lub śpiew, wykonane wieczorem lub nocą pod oknami jakiej osoby, dla okazania jej czci lub miłości.
Serenga, Syrynga, łć., strzykawka, szpryca do wstrzykiwania płynu w ciało (fig.).
Serenissimus, łć., jaśnie oświecony, tytuł, dawany książętom panującym.
Serepszczyzna — p. Serebszczyzna.
Serfinki, fr., szczypczyki cienkie do chwytania brzegów rany, do chwytania arterji i tamowania krwi.
Serikultura, łć., hodowla drzew morwowych i jedwabników, produkowanie jedwabiu.
Serioso (-zo), wł., w muz., poważnie, uroczyście.
Serja, fr., kolej, następstwo, szereg, rząd liczb, następujących po sobie, a obejmujących jeden dział rzeczy: losów loteryjnych, przedstawień, występów, wydawnictw i t. p.
Serjarz, fr., lista, spis, regiestr.
Serjo, łć., poważnie, bez żartu; naprawdę, rzeczywiście.
Sernica — p. Sernik.
Sernik, budynek na czterech a. jednym słupie do suszenia i przechowywania serów (fig.); denko, krążek pleciony, na którym suszą ś. sery; kram, gdzie sprzedają sery; pierożek, nadziewany twarogiem a. z ciasta, pomieszanego z twarogiem, piróg leniwy; worek do wyciskania serów; człowiek, wyrabiający sery a. handlujący niemi; białkowata składowa część mleka, kazein.
Serojeszka, Serojeżka, grzyb z rzędu bdeł, różnie ubarwiony (fig.).
Serologja, gr., nauka o działaniu różnych gatunków surowicy, jej przygotowywaniu i stosowaniu.
Seroterapja, łć., leczenie za pomocą zastrzykiwania surowicy, używane w niektórych chorobach zakaźnych.
Serowar, wyrabiający sery.
Serowarnia, fabryka serów.
Serowarstwo, wyrób serów.
Serowaty, Serzasty, mający kształt sera.
Serowiec, placek z serem; gatunek pająka, żyjącego w psującym ś. serze; roztocz lądowy (fig.).
Serownia, piwnica na sery; fabryka serów.
Serownictwo, umiejętność wyrabiania serów.
Serowoń, owad dwuskrzydły krótkorogi.
Serowy, Serny, zrobiony z sera.
Serpent, fr., wężownica, dawny instrument dęty, rodzaj trąby w kształcie skrętów węża, o nizkim tonie.
Serpentyn, łć., minerał barwy zielonawej, przechodzącej w żółtawą lub czarną i, jak skóra węża, pocentkowanej plamami czerwonemi, brunatnemi, żółtemi i szaremi, inaczej: wężowiec.
Serpentyna, fr., taniec wężowy, wykonywany w lekkich szerokich sukniach z gazy, obficie fałdowanych, podrzucanych i rozwijanych nakształt splotów wężowych; długie, kolorowe wstążki papierowe, rzucane dla zabawy i rozwijające ś., jak węże; rodzaj farby; rodzaj śmigownicy, długie działo
