średniowieczne; krzywa szabla używana do stroju i do pojedynku (fig.); droga, prowadzona wężowato, wężownica.
Serso, fr., zabawa ogrodowa, polegająca na podrzucaniu i chwytaniu kółek za pomocą kijków (f.).
Serum, łć., surowica krwi, osocze, płyn przezroczysty, żółtawy, otrzymywany ze krwi, gdy w niej skrzepną i osiądą włóknik i ciałka krwi; płyn taki ze krwi osobników, immunizowanych przeciw jakiej chorobie, używa ś. do zastrzykiwań zabezpieczających od tej choroby.
Serwal, zwierzę ssące drapieżne z rodziny kotów (f.).
Serwantka, łć., szafa, oszklona ze wszystkich stron, przeznaczona na srebro, na szkło wykwintniejsze i na różne cacka ozdobne (fig.).
Serwaser, nm., kwas azotowy, kwas saletrzany: rozpuszcza kruszec.
Serwatczeć, zmieniać ś. w serwatkę.
Serwatka, płyn białawy, przezroczysty, pozostający z mleka po oddzieleniu śmietany i twarogu.
Serweta, fr., chusta biała lub kolorowa, do położenia na stole, do osłonięcia ubrania podczas jedzenia i otarcia ust po jedzeniu.
Serwetka, mała serweta.
Serwetnik, fr., tkacz, wyrabiający serwety.
Serwicjana, łć., służebnica w klasztorze.
Serwilista, łć., człowiek, płaszczący ś. przed kim, uniżony; służalec.
Serwilistyczny, łć., zupełnie oddany komu, służalczy, płaszczący ś.
Serwilizm, łć., służebnictwo, służalczość, niewolnicza uniżoność, płaszczenie ś., podlizywanie ś.
Serwis, fr., zastawa stołu, komplet naczyń stołowych ze szkła, porcelany lub srebra; przybór stołowy złożony z naczyniek do oliwy, octu, pieprzu, soli, cukru i chrzanu.
Serwita, łć., zakonnik reguły św. Augustyna.
Serwitor, łć., zakonnik, zawiadujący jadłodajnią w klasztorze.
Serwitorjat, łć., w dawnej Polsce przywilej królewski, dawany w miastach tym, którzy nie byli szlachtą, skutkiem tego zależeli tylko od króla.
Serwitorka, łć., zakonnica, mająca dozór nad kuchnią klasztorną.
Serwitut, łć., służebność, powinność, przynależność, ciężary przywiązane do czyjej własności lub majątku, z którego mają prawo inni pożytkować.
Serwować, łć., usługiwać, podawać, zwłaszcza piłkę w grze w tennis.
Serwus, łć., powitanie, wyrażające dosłownie: sługa!
Serynetka, fr., pozytywka.
Serzasty — p. Serowaty.
Serzeć, Serzyć, o mleku: zsiadać ś., zmieniać ś. w ser.
Sesja, łć., posiedzenie, obrady, narada jakiego zgromadzenia a. kolegjum; okres czasu, na który parlament lub sąd bywa zwoływany.
Sesjonalny, łć., dotyczący sesji, służący do sesji (sala s.).
Seslerja, roślina z rodziny traw (fig.).
Sesterca, łć., starorzymska moneta = 2½ asa = około 8 kop.
