cząstek saletry i jednej cząstki siarki, służąca do wyrobu ogni sztucznych.
Siarkosól, sól, pochodząca jak gdyby od kwasu tlenowego.
Siarkować, Siarczyć, zaprawiać siarką, nasycać siarką.
Siarkownia, fabryka, gdzie przyrządzają siarkę.
Siarkowodór, siarek wodoru, kwas siarkowodorny.
Siarkowożółty, mający barwę żółtozieloną.
Siarkowy — p. Siarczany.
Siarniczka, Siarniczek, zapałka.
Siartka, drobna, gładka sierść.
Siateczka, mała siatka.
Siatecznia, rodzaj polipnia, czyli korala.
Siatka, niewielka sieć; rodzaj robótki kobiecej, wiązanej w kratkę, robota siatkowa, robota szydełkowa w oko; muślin a. inna rzadka tkanina, rozpięta na ramach, wstawianych w okna dla zabezpieczenia mieszkania od much; s. pajęcza = pajęczyna; przen., sidło, zasadzka, pułapka; każda rzecz podobna do siatki, czyli gęstej kratki: s. gieograficzna = utworzona z przecinających ś. południków i równoleżników na mapie; s. hydrograficzna = zbiór wszystkich wód w danym kraju, w danej okolicy, system wodny; część błony, okrywającej kiszki; siatkówka w oku; rozgałęzienie nerwu a. naczynia; drugi żołądek zwierząt przeżuwających, czepiec; roślina z klasy zielennic, z gromady wodorostów (fig.).
Siatkoskrzydły, mający skrzydła podobne do siatki: owady s-e = rząd owadów, np. osa, pszczoła, mucha i t. p.
Siatkować, wyrabiać siatki, nakształt siatki dzierzać, krajać w kształcie siatki; łatać, zarabiać siatką; krajać w podłużne, wązkie paski.
Siatkowaty, Siatczysty, Siatczany, mający kształt siatki, ażurowy.
Siatkowiec, roślina z gromady grzybów; motyl dzienny z rodziny południc (fig.).
Siatkowy, odnoszący ś. do siatki, ułożony w siatkę; podobny do siatki, siatkowaty.
Siatkówka, błona wewnętrzna oka, w której rozpościerają ś. zakończenia nerwu ocznego (fig.).
Siatnica, owad dwuskrzydły, muchowaty.
Siatnik, rzemieślnik, wyrabiający sieci, powroźnik — p. Retiarius.
Siąg, odległość dwuch krańcowych punktów rozpostartych skrzydeł ptaka a. owada.
Siąkać, dok. Siąknąć; wciągać powietrze nosem, pociągać nosem; wycierać nos, smarkać; wsiąkać.
Siąknąć — p. nied. Siąkać.
Siąpić, mżyć (o deszczu).
Siąść — p. nied. Siadać.
Sic (sjik), łc., tak, dosłownie!; wyraz kładziony zwykle w nawiasie dla zwrócenia uwagi na przytoczenie dosłowne.
Sicz, ukr., stolica kozaków zaporoskich; przen., kozacy zaporoscy.
Siczowiec, ukr., kozak, należący do Siczy, zaporożec.
Siczowy, ukr., należący do Siczy, zaporoski.
Sidełko, małe sidło.
Sidlić (się), wikłać (ś.), łapać (ś.) w sidła.
Sidlnik, szermierz, uzbrojony w sidła.
