uderzyć z całej s-y, ze wszystkich sił; umrzeć w sile wieku = w pełni sił żywotnych; chodzić; o swej sile = bez cudzej pomocy; s. jak u komara = nędzna, słaba; nad s-ę = nad możność; s-ą = gwałtem; to przechodzi moje s-y = nie mogę tego wykonać, nie starcza mi na to sił; s. wyższa = niezależna od nas, zrządzenie losu, fatalność; s. lądowa, s. zbrojna = armja; s. morska = flota; s-y piekielne = duchy nieczyste; będę ś. starał wszystkiemi s-ami = wytężę wszystkie usiłowania; ze wszystkich sił = z całej mocy; s-y na chorego biją = poty, humory, pasuje ś. z sobą; przysł., wiele, dużo, mnogo, masa, mnóstwo; ile?, wiele?, w jakiej ilości?; tyle, ile, ile tylko: pijcie, s. chcecie = ile tylko chcecie; s. złego na jednego = mówi ś., gdy ktoś spotyka jednocześnie wiele przeciwieństw a. przeciwników.
Siłacz, człowiek bardzo silny, osiłek, atleta; człowiek, popisujący ś. publicznie swą siłą, np. w cyrku, zapaśnik cyrkowy.
Siłaczka, kobieta, obdarzona niezwykłą siłą.
Siłak — p. Siłacz.
Siłkiem, przysł., siłą, przemocą, gwałtem.
Siłodajny, Siłodawczy, dający siłę, wzmacniający pod względem fizycznym, posilny, pożywny.
Siłomierz — p. Dynamometr.
Siłotka, roślina z rodziny wiesiołkowatych.
Siłotwór, rzecz, wytwarzająca siłę.
Siłować, usiłować; zmuszać, zniewalać; s. ś., przymuszać ś.
Simara, wł., długi wierzchni płaszcz prałatów i kardynałów.
Similor, Semilor, fr., aljaż, złożony z 5 części miedzi i 2 części cynku, podobny do złota, tombak.
Sin — p. Cyjan.
Sinawy, trochę siny, niezupełnie siny.
Sinek — p. Cyjanek.
Siniaczek, mały siniak.
Siniaczyć, uderzyć tak, że wyskoczy sinak na skórze.
Siniak, plama sina na skórze od uderzenia; ptak z rodziny gołębi, dziupnik, kozdubek (fig.); rodzaj grzyba, modrzak, podlasek, zajączek, grzyb siny, podgrzybek, dębniak, borowik polny a. zajęczy.
Siniara, roślina z rodziny psiankowatych.
Sinica, chorobliwa siność skóry.
Sinić, czynić sinym.
Siniec — p. Siniak; narzędzie garncarskie do wyrabiania garnków i dzbanków; rodzaj ryby z rodziny karpiowatych.
Sinieć, nabierać koloru sinego, wydawać ś. sinym.
Siniło, nazwa rośliny: urzet farbiarski.
Siniuchny, Siniutki, Siniuteńki, całkiem siny.
Sinolicy, mający sine lica.
Sinolog, gr., badacz i znawca języka chińskiego i literatury chińskiej, chinolog.
Sinorosty, klasa roślin z gromady rozszczepkowców, z działu bezsprzężnych, z podkrólestwa plechowców (fig.).
Siność, barwa sina; siniak, siniec.
Sinus, łć., zatoka, odnoga; w trygonom., wstawa, połowa cięciwy łuku dwa razy większego, niżeli łuk dany.
Siny, mający kolor ciemniejszy od błękitnego; modry; s. kamień = kamień piekielny, lapis.
Siń — p. Siność.
Sio!, wykrz., oznaczający odpędzanie ptaków, zwłaszcza kur.
