townie: ceny skoczyły = podniosły ś.; trząść ś., drżeć, drgać, tętnić: ręka, serce, dusza skacze; rzucać ś., porywać ś., zrywać ś., dopadać, doskakiwać, przyskakiwać do kogo, do czego; udawać ś. dokąd pośpiesznie: skocz-no do sklepu, na pocztę; skoczyć po rozum do głowy = wpaść na pomysł; w ogieńby za nim skoczył = jest mu cały oddany.
Skakanina, skakanie ciągłe, podskoki, podrygi; przeskakiwanie z przedmiotu na przedmiot: w rozmowie, w wykładzie i t. p.
Skakanka, obręcz, sznur a. drut z rękojeściami u końców, przez który dzieci, zwłaszcza dziewczynki, przeskakują dla zabawy; skakanie, tańce, zabawa taneczna.
Skala, łć., miara, podziałka z napisem, określającym stosunek jej do miary, używanej dla przedmiotów, istniejących w rzeczywistości — p. Masztab; w muz., gama, rozległość głosu, szereg tonów, jakie głos śpiewaka lub instrumentu wydać może; przen., stopa życia, zakrój; s. uczuć = wszystkie stopnie uczucia.
Skald, skand., poeta i śpiewak u dawnych ludów skandynawskich; pienia skaldów są zebrane w księdze pod tytułem Edda.
Skaleczeć, stać ś. kaleką — p. Kaleczeć.
Skalenoedr, gr., w krystalografii: dwunastościan z trójkątów równobocznych.
Skaleń — p. Feldspat.
Skalikurek, ptak z rzędu wróblowatych, rodziny bławatników (fig.).
Skalina, szczelina, rozpadlina.
Skalipka, roślina z rzędu paproci.
Skalirzęs, roślina z gromady paprotników.
Skalisty, obfitujący w skały; kamienisty, opoczysty, z kształtu zbliżony do skały; przen., twardy, jak skała, nieużyty, niewzruszony.
Skalnica, roślina z rodziny skalnicowatych, łomikamień.
Skalnicowate, rodzina roślin dwuliściennych.
Skalnik, motyl dzienny z rodz. oczennic (fig.).
Skalny, właściwy skale; podobny do skały; mieszkający wśród skał: orzeł s., wróbel s., kozieł s.
Skalp, ang., skóra, zdarta z włosami z głowy zabitego wroga, jako trofeum u Indjan.
Skalpel, fr., nóż chirurgiczny i anatomiczny (fig.).
Skalpować, ang., zdzierać z głowy skórę razem z włosami.
Skała, jednorodna postać skamieniałej warstwy ziemi, często górzystej; wielki głaz, opoka; przen. człowiek nieczuły, niewzruszony, nieubłagany.
Skałka, niewielka skała; minerał z gromady tlenków, krzemień, krzesak; krzemień do strzelby, używany dawniej zamiast pistonu; s. na oku = biała plama, bielmo; krosta na podniebieniu u dziecka.
Skałkowy, odnoszący ś. do skałki; opatrzony skałką: broń s-a.
Skałkówka, strzelba, w której proch zapala ś. przez wydobycie iskier z krzesiwa, czyli skałki (fig.).
Skałmuczyć się, przerobić ś. na Kałmuka.
Skałopstrąg, gatunek pstrąga, żyjącego w jeziorach górskich (fig.).
