komu marchewkę = idąc za nim, deptać mu po piętach, przekomarzając ś..z kim, udawać na palcach skrobanie; przen., broić; s. ś., drapać ś., skrobać samego siebie; gmerać ś., grzebać ś., gramolić ś.
Skrobanina, coś oskrobanego; pismo skrobane, pismo niedbałe; mieisce wyskrobane na papierze.
Skrobanka, sztuka sosnowa zdatna na belki, tylko okorowana; płótno, na nitki podarte, szarpia; potrawa ze skrobanego mięsa.
Skrobia — p. Skrob.
Skrobipiórek, lichy pisarz, gryzipiórko; żart., pogardl., urzędnik niższego stanowiska.
Skrobnąć — p. nied. Skrobać; uderzyć, grzmotnąć, lunąć; uciec szybko, pierzchnąć, drapnąć; przymówić komu, przytyk mu zrobić, dociąć mu; s. kogo po kieszeni = narazić go na wydatek, wyzyskać, skazać na karę pieniężną; s. ś., palnąć ś., uderzyć ś., grzmotnąć ś.
Skrobowaty, mający skroby, krostawy.
Skroby (-ów), rodzaj wysypki świerzbiącej.
Skrocz, kłus koński, polegający na jednoczesnym poruszaniu naprzód i w tył nogami tej samej strony.
Skrofuliczny, łć., chory na skrofuły, zołzowaty.
Skrofuły, łć., choroba krwi, zazwyczaj dziedziczna, której zwykłemi objawami bywają: chroniczny katar, zapalenie powiek, obrzmienie gruczołów limfatycznych, wysypka skórna, owrzodzenia, zapalenie stawów i kości.
Skroić — p. Skrajać.
Skrom, tłuszcz zwierzęcy, sadło.
Skromić, poskromić, powstrzymywać, łagodzić; skąpić.
Skromnie, z nieśmiałością, niewinnie, powściągliwie, wstydliwie, przyzwoicie,
Skromnisia, iron., kobieta udająca skromność, udająca wstydliwość.
Skromnisiostwo, charakter skromnisia a. skromnisi.
Skromniś, człowiek bardzo skromny; człowiek, udający skromność.
Skromniuchny, Skromniusieńki, Skromniutki, Skromniuteńki, niezmiernie skromny.
Skromność, wstydliwość, nieśmiałość; niewinność, cnotliwość, niewygórowane mniemanie o sobie; umiarkowanie, powściągliwość.
Skromnotka, roślina z rodziny ogórecznikowatych.
Skromny, umiarkowany, powściągliwy, nie oddający ś. zbytkom, nadużyciom; cnotliwy, niewinny, moralny, przystojny; wstydliwy, nieśmiały; nie mający wygórowanego mniemania o sobie, nie zarozumiały, pokorny; prosty, niepokaźny, niezbytkowny, nieprzesadny; szczupły, niewielki, skąpy, lichy, marny.
Skroniowy, dotyczący skroni.
Skroń, boczna część czoła w okolicy ucha (fig.); przen., głowa; przen., siwa s., siwe s-nie = wiek sędziwy, siwizna.
Skropić — p. nied. Skrapiać.
Skroplić — p. nied. Skraplać.
Skrostowacieć, Skrostawieć, stać ś. krostowatym, dostać krost.
Skrócenie, dokonana czynność skracania; rzecz skrócona, abrewjacja; krótki zbiór, skrót, kompendjum.
Skróciciel, człowiek, który co skrócił.
Skrócić — p. nied. Skracać.
Skródlić, broną grudę rozbijać, bronować.
Skróś, przysł., wskroś, przez wnętrze czego, na wylot, dokładnie, zupełnie, całkiem, od końca do końca.
