metalowych; grawer; w dawnej Polsce: kanclerz.
Pieczętować, pieczęć kłaść, pieczęć wyciskać, pieczęcią opatrywać, pieczęcią zamykać; p. komu ruchomości = kłaść na nich areszt sądowy, zajmować; przen., stwierdzać prawdę, prawomocność czego, świadczyć o czym; przypłacać co, pokutować za co; zamykać, kończyć; p. ś. czym = mieć co w herbie, używać czego za herb (p. ś. Okszą, Porajem, Leliwą i t. p.).
Pieczołowicie, troskliwie, czule, opiekuńczo, z trudem.
Pieczołowity, troskliwy o co, dbający o co, opiekujący ś. kim serdecznie, czuły.
Pieczonka, zdr. od Pieczeń; wygryźć komu p-kę = dogryźć mu do żywego.
Pieczony, ten, którego upiekli, to, co upiekli; p-e gołąbki nie idą same do gąbki = chcąc mieć jaką korzyść, trzeba pracować.
Pieczyste (-ego), pieczone mięso ze zwierzęcia, z drobiu, ze zwierzyny, ptactwa dzikiego, pieczeń.
Pieczywo, wyroby piekarskie: chleb, bułki, rogaliki, obwarzanki, strucle i t. p.
Piedestał, fr., podstawa kolumny, pomnika lub posągu (fig.); wywyższenie, postawienie na stanowisku ideowo wysokim.
Piega, Pieg, wysypka plamista żółto-brunatna na ciele ludzkim, powstająca wskutek działania promieni słonecznych.
Piegawiec, roślina z rodziny złożonych.
Piegowacieć, dostawać piegów, okrywać ś. piegami.
Piegowaty, mający na skórze piegi, okryty piegami, pełen piegów.
Piegża, ptak wróblowaty śpiewająjący z rodziny gajówek cz. pokrzewek (fig.).
Piekarczyk, czeladnik a. chłopiec piekarski, uczeń u piekarza.
Piekarka, żona piekarza; kobieta, zajmująca ś. pieczeniem chleba.
Piekarnia, zakład piekarski; sklep z pieczywem; izba przy cukierni, gdzie ś. wypiekają ciasta i ciastka; w dworach wiejskich izba czeladna, gdzie ś. gotuje strawa i wypieka chleb.
Piekarniany, przym. od Piekarnia; w piekarni wyrabiany, w piekarni pracujący (dziewka p-a).
Piekarski, do piekarza należący, piekarzowi właściwy.
Piekarstwo, rzemiosło piekarza, umiejętność wyrabiania pieczywa.
Piekarz, trudniący ś. pieczeniem chleba i innych wyrobów piekarskich, posiadający piekarnię.
Piekarzowa, żona piekarza; piekarka.
Piekielnica, bogini piekielna; djablica, jędza, wiedźma; przen., kobieta zła, popędliwa, kłótliwa, awanturnica, herod-baba.
Piekielnie, djablo, okropnie, strasznie, szalenie.
Piekielnik, djabeł, czart; potępieniec w piekle; niegodziwiec, łotr; człowiek popędliwy, wpadający w gniew bez powodu, złośnik.
Piekielny, djabelski, czartowski, szatański (moce p-e); wyszukanie złośliwy, zjadliwy (p-a zemsta); straszliwy, okropny, przerażający, haniebny, przeraźliwy, nieznośny; machina p-a = przyrząd wybuchający, napełniony prochem i kartaczami; odnoszący ś. do piekła, pochodzący z piekła, z piekła rodem; kamień p. — p. Lapis.
