Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/713

sterka, błahy błąd; nałóg, przyzwyczajenie niezbyt naganne, manja.

 Słabość, charakter tego, co jest słabe; dobroduszność, brak energji, silnej woli, słaby charakter, skłonność, żyłka, pociąg, nałóg, upodobanie do kogo a. do czego; brak zdrowia, choroba, niemoc, niedyspozycja; połóg, poród; drobna wada, mała usterka charakteru.

 Słabować, być chorym, chorować, niedomagać.

 Słabowitość, delikatność zdrowia, łatwość ulegania chorobom.

 Słabowity, łatwo ulegający chorobom, skłonny do chorób, chorowity, mający słabe, wątłe zdrowie; nie mający dość energji, będący dość słabego umysłu.

 Słaby, nie mający wiele siły, niemocny, bezsilny; nietrwały, niewytrzymały, bezbronny; kiepski, wątły, marny; nieudolny, niewykwalifikowany, niebiegły, mało zdolny; niewyraźny, chwiejny, niestały, niestanowczy, nieenergiczny; nie dość ciężki, nie dość liczny; nietęgi, lekki (o trunkach, o tytuniu); głos s. = cichy, nie doniosły; strona s. = czuła, na którą łatwo mieć wpływ; w grze: s. karta = nie zapewniająca wygranej; miejsce s-e = dotkliwe; s. nadzieja = niepewna; niedostateczny w działaniu, nie wywierający należytych skutków; nieco chory, cierpiący, niedysponowany; w gram., spółgłoska s-a = przy której wytwarzaniu brzmią struny głosowe, dźwięczna, głośna.

 Słać, posyłać, wysyłać, zasyłać, załączać, wyprawiać; ślę wyrazy szacunku, ślę serdeczne pozdrowienie i t. p. = formuła zakończenia listu.

 Słać, urządzać posłanie, zaściełać łóżko, kłaść na nim pościel; przygotowywać sobie legowisko: s. gniazdo = przygotowywać, uściełać, wić; kłaść jedną płaszczyznę na drugiej, rozściełać, rozkładać, rozpościerać: s. dywan, s. podściółkę pod konie; s. prośbę pod czyje nogi = przedkładać pokornie; s. most, drogę = układać, torować; kłaść mostem, pokotem, rozciągać; upokarzać; s. sobie drogę do czego = ułatwiać sobie dostęp, otwierać drogę; s. ś., być słanym, rozpościerać ś., rozściełać ś., być uściełanym, padać, upadać, kłaść ś. pokotem; rozciągać ś. na daleką przestrzeń; uniżać ś., upokarzać ś. przed kim; sanna ś. ściele = szykuje ś., śnieg pada; s. ś. komu do nóg = upadać do nóg; ściele ś. droga do czego = otwiera ś., toruje ś.

 Słaniać, suwać, powłóczyć; s. ś., iść krokiem niepewnym, chwiać ś. na nogach; błąkać ś., błądzić, wałęsać ś., włóczyć ś.

 Słaniec, posłaniec, wysłaniec, poseł.

 Sława, chwała, rozgłos, głośne, wielkie imię; opinja, reputacja, dobre imię, uznanie; zła s. = hańba, sromota, dyshonor, niesława; podanie, tradycja.

 Sławetnieć, stawać ś. sławetnym, nabywać prawa mieszczanina.

 Sławetny, tytuł ławnika miejskiego a. wogóle mieszczanina; rzecz., mieszczanin.

 Sławianożerca, zacięty wróg Słowian.

 Sławiaństwo, słowiańszczyzna, słowiaństwo.

 Sławić, sławnym czynić, sławę czyją głosić, rozsławiać, chwalić, wysławiać; opiewać, opisywać; mówić, powiadać, rozgłaszać; zniesławiać, obmawiać, czernić, szkalować, osławiać; s. ś., mieć sławę, rozgłos, być sławnym, znanym powszechnie, słynąć; rozchodzić ś., rozgłaszać ś., szerzyć ś. (o wiadomości, o plotce).