Sławin, roślina z rodziny motylkowatych, popielucha.
Sławnogłośny, głośny ze swej sławy.
Sławny, słynny, głośny, rozgłośny; okryty sławą, sławę mający, powszechnie znany; wiekopomny, pamiętny; zawołany, okryty niesławą, osławiony.
Sławodajny, okrywający sławą.
Sławofil, człowiek, sprzyjający Słowianon, przyjaciel Słowian.
Sławofilstwo, sprzyjanie Słowianom, słowianofilstwo.
Sławokraśny, cieszący ś. sławą.
Słoboda, osada, gdzie dobrowolnie zamieszkali wolni włościanie; mała osiadłość wiejska.
Słobodnik, Słobodzianin, mieszkaniec słobody; roślina z rodziny sączyńcowatych.
Słocin, roślina z rodziny miedlinowatych.
Słodkawo-czuły, czuły i słodki zarazem.
Słodkawość, lekki smak słodyczy, umiarkowana słodycz; ckliwość.
Słodkawy, trochę słodki.
Słodki, mający smak cukru a. miodu; przyjemny, miły, rozkoszny, luby, zachwycający, ujmujący; s-a = wódka słodka.
Słodkobrzmiący, Słodkodźwięczny, przyjemny, rozkoszny dla ucha.
Słodkocierpki, słodki a przytem cierpki; dotkliwy, napółzgryźliwy.
Słodkogorzki, słodki i zarazem gorzki, niby słodki.
Słodkogórz, roślina z rodziny psiankowatych (fig.).
Słodkogronny, mający grona słodkie.
Słodkokwaskowaty, słodki, a przytem kwaskowaty.
Słodkomocz, choroba cukrowa, cukrzyca.
Słodkomówny, mówiący słodko, wymowny, uprzejmy, pochlebiający.
Słodkonudny, ckliwy.
Słodkopachnący — p. Słodkowonny.
Słodkopłynny, rozkosznie, mile i płynący.
Słodkopowiewny, rozkosznie powiewający.
Słodkorymny, tworzący dźwięczne rymy.
Słodkosłony, słodki a przytem słony.
Słodkość, Słodycz, smak słodki; w lm., łakoć, smakołyk słodki; słodkie słowa, obejście słodkie, pieszczotliwe.
Słodkotrawny, przyjemny w smaku, chociaż trujący.
Słodkoustny, pięknie mówiący, wymowny.
Słodkowdzięczny, pełny rozkosznego wdzięku.
Słodkowodny, odnoszący ś. do słodkiej wody; zawierający słodką wodę, żyjący w słodkich wodach, i powstający w słodkich wodach.
Słodkowonny, Słodkopachnący, mający słodką, rozkoszną woń.
Słodnieć, Słodnąć, stawać się słodkim; napełniać ś. słodkością, rozkoszą.
Słodniowy (korzeń), lukrecjowy.
Słodny, zaprawiony słodem.
Słodować, doprowadzać ziarna sztucznie do kiełkowania dla wydobycia z nich słodu.
Słodownia, izba w browarze, w której rozsypuje ś. ziarno dla kiełkowania.
Słodownik, robotnik, przygotowujący słód w słodowni.
Słodowy, odnoszący ś. do słodu, zrobiony ze słodu, przyrządzony ze słodem: ekstrakt s., cucier s.
Słodycz — p. Słodkość.
Słodyś, Słodziuszek, słodziutki człowieczek, lizus.
