Smagać, dok. Smagnąć; bić, siec, prażyć biczem, rózgą, chłostać, ćwiczyć, biczować; o deszczu, o wietrze: zacinać, trzepać, siepać; przen., karać, prześladować, wystawiać na klęski, na męki.
Smaganiec, człowiek smagany; kara smagania, biczowanie.
Smaglica, owad dwuskrzydły, krótkorogi, muchowaty.
Smagliczka, roślina z rodziny krzyżowych, burak morski, kamienne ziele, opoczylec (f.).
Smagławy, nieco smagły, śniadawy, czarniawy.
Smagły, smukły, wiotki, zręczny, gibki, wysmukły, cienki a długi, strzelisty; o kolorze: ciemny, śniady, czarniawy.
Smagnąć — p. nied. Smagać.
Smak, jeden ze zmysłów, umiejscowiony w języku i podniebieniu, służący do rozróżniania potraw a. wogóle wszystkiego, co ś. bierze do ust; przen., apetyt, chętka, pragnienie, chrapka; uczucie estetyczne, zdolność rozróżniania rzeczy pięknych od brzydkich; gust, upodobanie, zamiłowanie: nabrać s-u do czego = zagustować w czym, przypadać komu do s-u, w s. iść, być do s-u komu = podobać ś.; obliż ś., obejdź ś. s-m = nic nie dostaniesz; nie mieć s-u w gębie = mówić rzeczy nieprzyzwoite; przymiot potrawy a. wogóle jakiejś rzeczy, którą ś. bierze do ust, wywołujący w myśli pewne wrażenie smaku; dobry smak czego, smakowitość; przyprawa, nadająca smak jakiej potrawie; przysmak, smakołyk; zapach smacznej potrawy; przymiot rzeczy, wywołującej przyjemne wrażenie estetyczne, wrażenie piękna; rozkosz, słodycz, przyjemność, ukontentowanie.
Smakołyk, przysmaczek, łakoć, frykas.
Smakosz, człowiek, lubiący dużo i smacznie jadać, znawca rzeczy smacznych; przen, znawca sztuk pięknych, esteta.
Smakoszostwo, usposobienie smakosza.
Smakować, być obdarzonym zmysłem smaku, mieć smak, móc rozróżniać smak; próbować, kosztować czego dla odróżnienia smaku; odznaczać ś. pewnym smakiem, w pewien sposób oddziaływać na zmysł smaku; mieć dobry, przyjemny smak, być smacznym; przen., przypadać do gustu, podobać ś.; s. sobie kogo, co, w kim, w czym = mieć w kim, w czym upodobanie, lubić kogo, co, kochać ś. w kim, czym; nie w s. = nie podoba ś., jest niemiłe, niechętnie widziane.
Smakowicie, przysł., smacznie.
Smakowity, mający dobry smak, pełen dobrego smaku, smaczny, wyśmienity, wyborny.
Smakowny, przyjemny, wdzięczny, gustowny, miły.
Smakowy, odnoszący ś. do smaku.
Smalec — p. Szmalec.
Smalić, opalać, osmalać, kopcić, przyswędzać; palić, kurzyć fajkę, tytuń; s. cholewki do kobiety, do panny = umizgać ś, zalecać ś. do niej, stroić koperczaki; duby s-e = brednie, banialuki.
Smalta, ang., farba niebieska tak zw. błękit królewski, otrzymywana ze szkła potasowego, stopionego z tlenkiem kobaltu i zmielonego potym na proszek.
Smaltyn, ang., minerał: związek kobaltu z arsenem; krystaliczny, barwy białej, ciężki i dość twardy, używany do otrzymywania barwników kobaltowych.
Smar, materja gęsta, tłusta, używana do smarowania osi, ma-
