Snowidz, ten, co miewa sny, ten, co sny tłumaczy.
Snoza, zatyczka, boczna jarzma; klamra drewniana do przymocowywania rąk winowajcy do ławki na której wymierzają mu karę, deseczka w ulu, do której pszczoły przyczepiają plastry miodu.
Snuć, Snować, wyciągać z czego nić długą, wysnuwać, rozwijać nici z kłębka; rozwijać, rozkładać, rozpościerać, rozciągać; układać w myśli, w marzeniu jedno pojęcie za drugim, jakby nicią związane, s. ś., rozwijać ś. z kłębka, wyciągać ś. w kształcie nici z czego, prząść ś., pasmem ś. snuć; układać ś. w myśli, w marzeniu jedno za drugim, wić ś., troić ś, powstawać w głowie, przebiegać myślą, rozwijać ś. w umyśle; przechodzić, przepływać, tułać ś., wałęsać ś., przesuwać ś. w różnych kierunkach; kręcić ś., biegać tam i z powrotem, błądzić, plątać ś., uwijać ś., krzątać ś.; wić ś., iść, przebiegać kręto: s-je ś. strumyk, droga; s. ś. na języku = kręcić ś. na języku, być komu na języku, już — już mieć być wypowiedzianym.
Snuź, pszczoły napastnicze, rabujące miód innym.
Snycerka, rzeźbiarka.
Snycernia, nm., pracownia snycerza.
Snycerski, nm., rzeźbiarski.
Snycerstwo, nm., rzeźbiarstwo.
Snycerszczyzna, nm., wyroby snycerskie.
Snycerz, nm., artysta rzeźbiarz, rzeźbiący na drzewie i kości słoniowej.
Sobaczka, mała sobaka, piesek.
Sobaczy, psi, suczy; przen., niegodziwy, nędzny, podły.
Sobaczyć, łajać, besztać, wymyślać, lżyć.
Sobaka, pies; przen., łotr, łajdak, niegodziwiec.
Sobą, przyp. 6-ty od Się.
Sobek, samolub, egoista; pieniądze, uciułane przez podbieranie kogoś blizkiego, np. męża przez żonę; żart. S. = król Jan Sobieski.
Sobiepan, człowiek, nie ulegający nikomu, samodzielny, niezależny, niezawisły duchowo, wolny.
Sobkiem, przysł., samemu, pojedyńczo.
Sobkowstwo, samolubstwo, egoizm.
Soboistka, roślina z rodzaju oplątwy
Sobolowaty, koń, maści ryżawej.
Sobolowy, Soboli, właściwy sobolowi, pochodzący z sobola; brwi s-e = gęste, krzaczaste.
Soborny, ros. — p. Soborowy.
Soborować, ros., odbywać sobór, uczestniczyć w soborze.
Soborowy, Soborny, ros., odnoszący ś. do soboru.
Sobota, hebr., szósty dzień tygodnia, wigilja niedzieli; wielka s., wigilja niedzieli wielkanocnej.
Sobotni, hebr., odnoszący ś. do soboty, przypadający w sobotę; s-nim sztychem na niedzielny targ = aby prędzej, byle jak.
Sobotować, hebr., obchodzić sobotę, święcić szabas.
Soboty, podsienia na filarach, mające dach płaski.
Sobowtór czyj = jakby drugi on sam; osoba zupełnie podobna do drugiej.
Soból, zwierzę drapieżne z rodziny kun (fig.); w lm., futro z tego zwierzęcia.
Sobór, ros., świątynia; cerkiew katedralna w kościele prawosławnym; zgromadzenie członków Kościoła w celu narad nad sprawami Kościoła i wyznania.
Sobótka, uroczystość ludowa w
