Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/731

Ta strona została przepisana.

Sofistyka, gr., sztuka dowodzenia rzeczy fałszywych w założeniu, przy pomocy błędnych wniosków i pozornie słusznych argumentów; dowodzenie za pomocą sofizmatów.

Sofizmat, gr., ubranie fałszu w pozory prawdy; wniosek pozornie prawdziwy, oparty na błędnej zasadzie a. na błędnym rozumowaniu, wniosek wykrętny.

Sofizmatyczny, gr., sofistyczny, oparty na sofizmatach.

Sofka, arab., mała sofa.

Sofronista, gr., stróż obyczajów w starożytnej Grecji.

Softa, pers., wychowaniec akademji mahometańskiej w Turcji; turecki mnich, odprawiający modły nad grobami sułtanów.

Softy (-ego), hebr., sędzia u starożytnych Izraelitów.

Soja, wł., najlepszy gatunek wełny kiprowanej.

Soja, łć., ekstrakt czyli wyciąg wygotowany z grzybów i buljonu w połączeniu z ostremi korzeniami, dodany do potraw, nadaje im smak pikantny; gatunek fasoli.

Sojusz, przymierze, związek, aljans.

Sojuszać (się), dok. Sojuszyć (ś.); wiązać (ś.) sojuszem, sprzymierzać (ś.).

Sojusznica, Sojuszniczka, forma żeńs. od Sojusznik.

Sojuszniczy, sprzymierzeńczy.

Sojusznik, sprzymierzeniec, aljant.

Sojuszowy, sprzymierzeńczy, aljansowy, związkowy.

Sok, część płynna czego, ciecz zawarta w czym; płyn wytłoczony z gron, z owoców; syrop; sos, podlewa; płyn w organizmie zwierzęcym a. roślinnym, służący do różnych celów: s. żołądkowy = służy do rozpuszczania pokarmów; s-iorganiczne w roślinie.

Sokma, tatarski korpus wojska.

Sokolarnia, miejsce, gdzie chowają sokołów; wszystkie sokoły, należące do jednego właściciela.

Sokolę, pisklę sokołów.

Sokoli, Sokołowy, właściwy sokołowi, odnoszący ś. do sokoła: lot s. = bystry, wzrok s. = przenikliwy; oko s-e = bystre, z daleka spostrzegawcze.

Sokolica, samica sokoła; skała wysoka, niedostępna; przen., dziewczę ukochane, kochanka.

Sokolik, mały, młody sokół; przen., chłopiec dorodny, kochanek.

Sokolnia, sala gimnastyczna stowarzyszenia sokołów.

Sokolnictwo, sztuka chowania i tresowania sokołów; polowanie z sokołem.

Sokolniczy, właściwy sokolnikowi; rzecz.p. Sokolnik.

Sokolnik, człowiek, zajmujący ś. wychowywaniem i układaniem sokołów i wogóle ptaków myśliwskich; przełożony nad polowaniem z sokołem; dawny urzędnik dworski, zawiadujący sokolnictwem.

Sokolski, odnoszący ś. do stowarzyszenia gimnastycznego sokołów.

Sokolstwo, związek sokołów — gimstastyków; wszyscy sokoli w danym kraju a. prowincji.

Sokołowaty, z kształtu zbliżony do sokoła; s-e = rząd ptaków.

Sokora, gatunek topoli.

Sokorzyna, lasek sokorowy; drewno sokory.

Sokotok, nadmierne wydzielanie ś. soku.

Sokowy, odnoszący ś. do soku.

Sokół, ptak sokołowaty z rodziny tejże nazwy (fig.); przen., młodzieniec dzielny i dorodny; członek towarzystwa gimnastycznego sokołów;