Solfeddżja, wł., w nauce śpiewu ćwiczenia głosowe, przy których śpiewaniu trzeba wymawiać nazwy nut: do, re, mi, fa, sol, la, si; śpiewanie gam.
Solfedżjować, wł., wykonywać solfedżje.
Solferino kolor = kolor jaskrawo czerwony (od nazwy wsi w półn. Włoszech, pamiętnej krwawym zwycięstwem Napoleona III nad Austrjakami, 1859 r.).
Solica, wybuch błotnisty pochodzący z gazu zapalnego napojonego solą morską.
Solicytant, łć., dopraszający ś., domagający ś.
Solicytować, łć., niepokoić.
Solić, posypywać, zaprawiać solą, przesypywać solą; czynić słonym, nadawać słoność.
Solidarność, łć., odpowiedzialność każdego z członków związku za zobowiązania wszystkich i całego związku, za każdego z członków (jeden ze wszystkich i wszyscy za jednego), łączność, wspieranie ś. wzajemne; zgodność w postępowaniu członków stronnictwa, zgodność interesów.
Solidarny, łć., jednozgodny, obowiązany do łączności, łączny, wzajemny, spólny, odpowiedzialny jeden za drugiego, jeden za wszystkich i wszyscy za jednego.
Solidaryzować się, łć., łączyć ś., zgadzać ś., być tego samego zdazdania w jakiej sprawie, co i inni, być wspólnie odpowiedzialnym.
Solidny, łć., mocny, trwały; gruntowny, niezachwiany, pewny, dokładny, rzetelny, niezawodny, zasługujący na kredyt.
Solidometrja, łć., część gieometrji traktująca o linjach i kształtach w przestrzeni, zajmująca ś. pomiarem i własnościami brył, stereometrja.
Solidyfikacja, łć., przejście ze stanu płynnego w stan ciała stałego, stężenie.
Solinowy, wyrobiony ze szkła solinowego, t. j. średniego gatunku, przy którego wyrobie używa, ją soli zamiat saletry.
Solipedy, łć., jednokopytowe zwierzęta o jednym kopycie u każdej nogi (koń, osieł).
Solipsyzm, łć., pogląd filozoficzny uznający tylko świadomość swego ja za rzeczywistość, cały zaś świat zewnętrzny za złudzenie, krańcowy subjektywizm.
Soliród, Soliródka, Soliróg, roślina z rodziny komosowatych (fig.).
Solista, łć., wirtuoz a. śpiewak, grający koncertowo, mogący popisywać ś. pojedyńczo, nie w chórze, nie w orkiestrze, trzymający prym w muzyce, w śpiewie.
Solistka, łć., forma żeńska od Solista.
Soliter, fr., tasiemiec, glista płaska, żyjąca pasorzytniczo w przewodzie pokarmowym człowieka lub zwierząt (f.); wielki djament osobno oprawiony; rodzaj gry jednoososowej łamigłówkowej: samotnik.
Solmizacja, łć., śpiewanie gam, wymawiając nazwy nut: do, re, mi, fa, sol, la, si, do.
Solnica — p. Solniczka.
Solnictwo, nauka o kopaniu i warzeniu soli.
Solniczka, Solnica, naczynie a. naczyńko na sól.
Solnik, pisarz na komorze solnej; dozorca solny; źródło wody słonej, z której ś. sól wywrza.
Solnisko, step, przesycony solą.
Solny, odnoszący ś. do soli; żupa s-a, góra s-a = kopalnia soli;
