le ludzkim, o kościach, o mięśniach.
Somatoza, gr., wyciąg z białka mięsnego, jako pożywny środek leczniczy.
Somatyczny, gr., dotyczący tylko ciała.
Sombrero, hiszp., kapelusz z wielkim rondem zrobiony z liści palmowych (fig).
Sombreryt, min., fosforan zbity wapnia, tworzący się przez wodę deszczową przenikającą do podłoża wapiennego.
Somnambulik, Somnambul, łć., lunatyk.
Somnambulistka, łć., lunatyczka.
Somnambulizm, łć., lunatyzm.
Somniferyczny, łć., usypiający.
Somnolencja, łć., półsenność, śpiączka, ospałość.
Somo kolor, słomkowy, paljowy.
Sonancja, łć., dźwięczność; treść, brzmienie, osnowa.
Sonant, łć., spółgłoska zgłoskotwórcza.
Sonata, wł, utwór muzyczny klasyczny złożony z 4 części, o ściśle określonym charakterze: allegro, andante lub adagio, menuet lub scherzo i rondo albo finał.
Sonatina, wł., mała sonata najczęściej dla dzieci skomponowana, złożona z 2 lub 3 części.
Sonda, fr., przyrząd do mierzenia głębokości wód, zwykle sznurek z ciężarkiem na końcu, ołowianka (fig.); narzędzie chirurgiczne do badania wnętrza ran i jam ciała, zgłębnik (fig).
Sondować, fr., mierzyć głębokość; zgłębiać, badać.
Sonecik, wł., zdr. od Sonet.
Sonecista, wł., autor sonetów.
Sonet, wł., utwór poetyczny rozmaitej treści i kolorytu, złożony z czternastu 11-sto lub 13-sto zgłoskowych wierszy w czterech strofach, z których dwie pierwsze są czterowierszowe, a dwie ostatnie trzywierszowe.
Sonika, fr., w grze zwanej faraon: pierwsza karta odkryta przez bankiera.
Sonometr, łć., słuchomierz; przyrząd do mierzenia siły dźwięków.
Sopek, ros., mogiła usypana, kopiec, kurhan, żalnik.
Sopel, śpiczasty kawał lodu, zwieszony na dół, okiść; stalaktyt, stalagmit, sopleniec, naciek; s. w zamku, w kłódce = trzpień, w który klucz wchodzi; s. u nosa = gil, glut.
Sopelek, mały sopel.
Sopka, ros., nazwa wielu gór stożkowatych na Syberji, po większej części wulkanów wygasłych; stożek wulkanu.
Soplasty, mający kształt sopla.
Sopleniec — p. Sopel.
Soplowaty — p. Soplasty.
Soporifera, łć., środki nasenne, lekarstwa, sprowadzające sen.
Soporyficzny, łć., sprowadzający sen; usypiający; przen., nudny.
Sopran, wł., najwyższy głos kobiecy; przen., osoba, śpiewająca tym głosem.
Sopranista, wł., śpiewający sopranem, rzezaniec.
Sopranistka, wł., kobieta, śpiewająca sopranem.
Sopranowy, wł., właściwy sopranowi; śpiewany sopranem.
Sopratara — p. Supertara.
Sorba, odmiana jabłek.
Sorbać, chłeptać, żłopać; pić wolno wciągając płyn w usta trochę otworzone; cedzić przez zęby.
Sorbet, arab., chłodzący i orzeźwiający napój z wody, cukru, so-
