oszczep, pika, włócznia, drąg zakończony kolcem żelaznym, używane jako broń do przebijania nieprzyjaciół.
Spisać — p. nied. Spisywać; s. komu skórę: zbić, śćwiczyć, strzepać; s. ś. = znaleźć ś. stosownie a. niestosownie, zrobić coś właściwego a. niewłaściwego; pięknieś ś. s-ał! = zleś sobie postąpił; s-ał ś. jak Grabski w tańcu = skompromitował ś. niewłaściwym wystąpieniem, odezwaniem ś.i t. d.
Spisek, sprzysiężenie, sprzymierzenie, związek tajny, konspiracja, bunt, zmowa.
Spiskować, knuć spiski, sprzysięgać ś., sprzymierzać ś. tajnie, konspirować.
Spiskowiec, uczestnik spisku, spiskowy, sprzysiężeniec.
Spiskowy, odnoszący ś. do spisku; rzecz., spiskowiec.
Spisnik, Spiśnik, żołnierz uzbrojony w spisę.
Spisowy, odnoszący ś. do spisu, rejestrowy; popisowy, konskrypcyjny.
Spisowy, nm., odnoszący ś. do spisy.
Spisywacz, człowiek, który spisuje, regiestrator.
Spisywać, dok. Spisać; zbierać na piśmie, wyszczególniać na piśmie po kolei jedno po drugim, rejestrować, układać spis, robić popis; układać na piśmie, redagować; s. ś., porozumiewać ś., zmawiać ś., sprzysięgać ś., sprzymierzać ś.; popisywać ś.
Spity, który ś. upił, pijany.
Spiż, nm., bronz, z którego leją działa i dzwony; przen., dzwon a. działo.
Spiża, żywność, prowjant.
Spiżak, nm., dzwonek spiżowy.
Spiżarenka, Spiżarka, mała spiżarnia.
Spiżarnia, schowanko, schowka, skład na produkty spożywcze, na wiktuały; śpichlerz, śpichrz.
Spiżarniany, odnoszący ś. do spiżarni; przechowywany w spiżarni: zapasy s-e.
Splanchnografja, gr., opisanie wnętrzności.
Splanchnologja, gr., dział anatomji, obejmujący naukę o trzewiach (wnętrznościach).
Splasnąć, spłaszczyć ś., osiąść; klasnąć: s. rękami.
Splatać, dok. Spleść; plotąc łączyć jedno z drugim; plotąc robić, wić, uwijać; plotąc, otaczać; jednoczyć, zespalać, kojarzyć, łączyć w jedno; plotkę robić; s. ś., plątać ś., łączyć ś., wikłać ś., usidlać ś., zaplątywać ś.; jednoczyć ś., bratać ś., spajać ś.; splatać Sobie włosy, czesać ś.; wypadać tak a. inaczej, brać pewien obrót, składać ś., wychodzić na dobre a. złe.
Splatanka, coś splecionego, plecionka.
Splażyć, zbić, wybić, wytłuc, wytuzować.
Splecić (się), Spleczyć (się), odwrócić (ś.) do siebie plecami.
Splen — p. Splin.
Splenalgja, gr., choroba śledziony.
Splendeca, wł. — p. Splendor.
Splendor, łć., świetność, okazałość, przepych, blask.
Spleniczny, Splinowy, tyczący ś. śledziony.
Splennik, Splinnik, śledziennik, melancholik.
Splenografja, gr., opisanie śledziony.
Splenopatja, gr., choroba śledziony.
Spleść — p. nied. Splatać.
Spieśniały, który spleśniał.
Spleśnić, okryć (ś.) pleśnią.
Spleśnieć, dostać pleśni, pleśnią ś. pokryć, zapleśnieć; nie iść z postępem, zacofać ś., zgnuśnieć.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/746
Ta strona została przepisana.