Spodni, będący na spodzie, odnoszący ś. do spodu, dolny, niższy.
Spodnie (-ni), męskie ubranie na nogi, pantaljony, ineksprymable, rajtuzy.
Spodniowy, dotyczący spodni, zdatny na spodnie.
Spodobać się, podobać ś., przypadać komu do gustu.
Spodobnieć, stać ś. podobnym, upodobnić ś.
Spodomancja, gr., wróżenie z popiołów.
Spodziać się — p. Spodziewać ś.
Spodziewać się, mieć nadzieję, przeczuwać, oczekiwać, że ś. coś stanie; s. ś. kogo, oczekiwać przybycia czyjego; sądzić, mniemać, myśleć, być pewnym; s. ś. po kim, rokować sobie, obiecywać sobie; liczyć na to, że ktoś coś zrobi; s-am ś., przysł., ma ś. rozumieć, oczywiście, ja myślę, niezawodnie.
Spodziewanie, nadzieja, w wyraż.: nadspodziewanie, nadspodzianie = gdy ś. na ten wynik zupełnie nie liczyło, wbrew wszelkiej rachubie.
Spoetycznieć, stać ś. poetycznym.
Spoetyzować, przedstawić w sposób poetyczny.
Spoganić, uczynić kogo poganinem; s. ś. = stać ś. poganinem.
Spoganieć, zostać poganinem.
Spogańszczeć — p. Spoganieć.
Spoglądać, dok. Spoglądnąć; zwracać spojrzenie, oczy, wzrok na co, na kogo, rzucać, okiem, patrzyć, wodzić oczami, poglądać, spozierać.
Spogodnieć, stać ś. pogodnym, weselszym; wypogodzić ś., wyjaśnić ś.
Spogrzewać, skuwać na gorąco żelazo z żelazem, szwejsować.
Spoić — p. nied. Spajać.
Spoidło, rzecz spajająca, łącząca, wiążąca, łącznik, wiązadło; gruba masa włókien poprzecznych, łącząca dwie półkule mózgowe (fig.).
Spoina, miejsce spojenia, fuga; szczelina spojona.
Spoistość, spójność, związek wewnętrzny cząstek ciała.
Spoisty, pozwalający ś. spoić, spajalny, mający własność spajania, łączenia ś. z czym; spajający; ścisły, tęgi, twardy, zbity.
Spoiwo — p. Spoidło.
Spojenie, czynność spajania;miejsce, gdzie co spojono, spoina; zrost a. połączenie dwu kości chrząstkozrostem, nie dozwalające na wykonywanie ruchów.
Spojnica, coś, co służy do spojenia, spójnia, spoidło, spoiwo, łącznik, wiązadło.
Spojownik, hebel do robienia fug, do żłobkowania.
Spojówka — p. Spójnica; błona, pokrywająca część przednią gałki ocznej i wewnętrzną powierzchnię powieki, miejsce przejścia z gałki ocznej na powiekę, łącznica.
Spojrzeć — p. nied. Spozierać.
Spojrzenie, rzucenie wzrokiem na kogo, na co; wzrok, oczy, zwrócone na kogo, na co.
Spokojnie, przysł., ze spokojem, bez niepokoju; cierpliwie, z zimną krwią.
Spokojniuchny, Spokojniutki, całkiem spokojny.
Spokojność, spokój, cisza; s. sumienia = brak zgryzot, wyrzutów sumienia, niepoczuwanie ś. do grzechu.
Spokojny, nacechowany spokojem; cichy, łagodny, nie unoszący ś., potulny, nie porywny, nie gwałtowny; odznaczający ś. spokojem: sen s. = równy, nie przerywany; s-e posiadanie = nie kwestionowane; życie s-e = nie burzliwe, nie awanturnicze; koć s. = nie narowisty; jestem o to s. =
