minać, przypominać; wzmiankować, napomykać.
Spominka, wzmianka, napomknięcie.
Spomnieć p. nied. Spominać.
Spomóc — p. Wspomóc.
Spomścić się, zemścić ś.; zmęczyć ś.; zdotsyć ś. na co.
Spona, klamra, kluba, rygiel; zwora, szpąga.
Spondaiczny, gr., złożony ze spondejów: s. wiersz.
Spondej, gr., w heksametrze greckim i łacińskim stopa wierszowa, złożona z dwuch długich zgłosek.
Sponiterować się, zniszczyć ś., zniszczyć zdrowie z powodu złego życia.
Sponka, spinka, haftka.
Sponsja, łć., przyrzeczenie, obietnica uroczysta.
Spontaniczność, łć., samodzielność, pochodzenie działalności z wolnej woli, z własnego popędu, mimowolność (np. ruchu).
Spontaniczny, łć., dobrowolny, dowolny, samorzutny, powstający bez podniety z zewnątrz.
Sponurzeć, stać ś.’ ponurym, spochmurnieć.
Spopielaciały, który stał ś. popielatym.
Spopielacieć, nabrać barwy popielatej.
Spopielać, (się), dok. Spopielić (ś.); obracać (ś.) w popiół, zgorzeć, stlić ś.
Spopielały, który spopielał.
Sporady, gr., wyspy, jakby rozrzucone na morzu bezładnie, zwłaszcza w archipelagu greckim.
Sporadyczny, gr., pojedyńczy, tu i owdzie ś, spotykający; s-e choroby = choroby nieepidemiczne, pojedyńcze wypadki jakiej choroby.
Sporek, roślina z rodziny mokrzycowatych (fig.).
Spornia, miejsce naprzeciw słońca, ściana odbijająca promienie słoneczne.
Sporność, skłonność do sprzeczania ś., do zwady; spór, sprzeczka, kłótnia, nieporozumienie; cecha tego, co jest przedmiotem sporu.
Sporny, lubiący ś. sprzeczać, sprzeczny, swarliwy, zwadliwy, kłótliwy, przekorny, zostający w sporze; będący przedmiotem sporu; sprzeciwiający ś., przeciwny; przen., oporny, trudny do wykonania, żmudny w robocie.
Sporo, przysł., dosyć, dość dużo, w znacznej ilości; ochoczo, raźno, zręcznie, śpiesznie.
Sport, ang., rozrywki, które obok przyjemności, przyczyniają ś. do wyrobienia zręczności i siły, hartują i wzmacniają ciało (myśliwstwo, jazda konna, wiosłowanie, ślizgawka, polowanie, pływanie, różne gry ogrodowe etc.).
Sportowiec, ang., człowiek, zajmujący ś. sportami, zwolennik sportów.
Sportowy, ang., odnoszący ś. do sportów, właściwy sportom.
Sportsmen, ang., ten, kto z zamiłowaniem oddaje ś. jakiemu sportowi; ten, kto doprowadza uprawiany sport do pewnej doskonałości.
Sportsmenka, ang., forma żeńs. od Sportsmen.
Spory, dość wielki, dość znaczny, dodatni; raźny, ochoczy, składny, zręczny, skory, śpieszny, żwawy.
Spory, gr., zarodniki, mikroskopijne ciałka, wytwarzane przez rośliny skrytokwiatowe; gdy oddzielają ś. od rośliny macierzystej i padną na grunt odpowie-
