dni, natenczas kiełkują i dają początek nowej roślinie.
Sporysz, roślina z gromady grzybów; rośnie na ziarnach zboża w kłosach, używana w lecznictwie
Sporządzać, dok. Sporządzić; przygotowywać, robić, szykować, wykonywać, urządzać, organizować; układać, pisać: s. akt notarjalny, testament; oporządzać, zaopatrywać; naprawiać, reparować.
Sporzej, stop. wyż. od Sporo.
Sporzyć, mnożyć, przymnażać, pomnażać, przysparzać, powiększać; darzyć, szczęścić, błogosławić na mieniu; s. ś., przysparzać ś., powiększać ś., przyrastać, przymnażać ś.; szczęścić ś., powodzić ś., darzyć ś.; s. a. s. ś., kłócić ś., spierać ś., sprzeczać ś.
Sposągowieć, Sposążeć, stać ś. niby posągiem, osłupieć, skamienieć, zdrętwieć.
Sposążyć, zmienić jakby w posąg.
Sposępniały, ten, który sposępniał, zasępiony, zachmurzony.
Sposępnieć, stać ś. posępnym, posmutnieć, stracić humor, zachmurzyć ś.
Sposobić (się), czynić ś. sposobnym, przygotowywać (ś.), liczyć (ś.), kształcić (ś ), starać (ś.) o co, przysposabiać (ś ); urządzać (ś.), zaopatrywać (ś.), ekwipować (ś.).
Sposoblk, fortel, wybieg.
Sposobność, zdatność, zdolność, uzdolnienie, talent; wprawa, biegłość; okoliczność sprzyjająca, pora, okazja, zręczność.
Sposobny, uzdolniony, zdolny, zdatny, utalentowany; skory, pochopny, zręczny, skłonny; on na to s. = jest skory do tego, można ś. tego po nim spodziewać.
Sposób, tryb, rodzaj, gatunek, manjera, kształt, wzór, modła; droga, środek; kształt, pozór, powierzchowność; styl, porządek w sztukach plastycznych; w jaki s.? = jakim s-em?, przy użyciu jakich środków?; takim s-em, w taki s. = w takim razie, wobec tego; dziwnym s-em, w dziwny s. = dziwnym zbiegiem okoliczności; s-em próby, pożyczki = jako próbę, jako pożyczkę; w żaden s., żadnym s-em, na żaden s. = żadną miarą, pod żadnym pozorem; podawać s., znaleźć s. = radę, możność; s. na upór = środek skuteczny; s. na co, przeciw czemu = recepta, przepis; wziąć ś., brać ś. na s., na s-y; w dobry s. = łagodnie, z perswazją; = używać fortelów, wybiegów, s. do życia = majątek, fortuna, środki utrzymania, zajęcie dochodowe; nie s! = niepodobna, niepodobieństwo, nie można; żadnym s-em = bynajmniej, wcale.
Spostrzec, Postrzec — p. nied. Spostrzegać, Postrzegać; zoczyć, ujrzeć, zobaczyć; s. ś. = pomiarkować ś., poznać ś. na czym; opamiętać ś., zmitygować ś.
Spostrzegacz, człowiek, który spostrzega, obserwator.
Spostrzegać, dok. Spostrzec; postrzegać, dostrzegać, zauważać, obserwować; s. ś., zaczynać przekonywać ś o swoim błędzie, o swojej winie, reflektować ś., dochodzić do opamiętania, mitygować ś, zastanawiać ś. nad swoim postępowaniem; poznawać ś. na czym, orjentować ś.; ani ś. spostrzeże = nawet nie zauważy.
Spostrzegalnia, obserwatorjum astronomiczne.
Spostrzegalny, taki, którego można spostrzec, dostrzegalny.
Spostrzegawczość, zdolność czynienia spostrzeżeń, zmysł obserwacyjny.
Spostrzegawczy, zdolny do czynienia spostrzeżeń, obserwacyjny.
