Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/753

Ta strona została przepisana.

Spostrzeżenie, czynność spostrzegania; odkrycie, zrobione drogą obserwacji, zjawisko spostrzeżone.

Sposzyćp. nied. Sposzywać.

Sposzyt, zeszyt, poszyt.

Sposzywać, dok. Sposzyć; zszywać dwie a. więcej rzeczy w jedno; łączyć, zbierać w jedno.

Spotężnieć, stać ś. potężnym, wzrosnąć do potęgi, wzmocnić ś.

Spotkaćp. nied. Spotykać.

Spotkanie, zejście ś. dwu a. więcej osób; schadzka, zjazd; potyczka, utarczka, wyjść na czyje s. = naprzeciw kogo.

Spotniały, spocony.

Spotrzebować p. nied. Spotrzebowywać.

Spotrzebowywać, dok. Spotrzebować; zużywać na swoją potrzebę, zużytkowywać.

Spotulnieć, stać ś. potulnym, spokornieć.

Spoturmaczyć się, przyjąć wiarę mahometańską, sturczyć ś., zbisurmanieć.

Spotwarzać, dok. Spotwarzyć kogo; rzucić nań potwarz, obmówić, oczernić, zniesławić, oszkalować, oskarżyć fałszywie, obgadać.

Spotwarzyć, p. nied. Spotwarzać.

Spotworzyć, potworem uczynić; spoczwarzyć, nadać kształty potworne.

Spotykać, dok. Spotkać; s. kogo, a. s. ś. z kim, idąc, natykać ś. na niego, schodzić ś. z nim w drodze, natrafiać na kogo, na co, znajdować kogo, co; doświadczać, zaznawać czego, kosztować czego; zdarzać ś., trafiać ś., przytrafiać ś. komu: s-tkał go wielki zaszczyt = stał ś, jego udziałem, wyróżnił ś., s-ło go wielkie nieszczęście = dotknęło go; s. ś. z kim, widzieć ś. z nim nie u niego, nie u siebie; rozpocząć z nim walkę, uderzać na niego, napadać, walczyć, ścierać ś.

Spotyrać, sponiewierać.

Spoufalaćp. Poufalić.

Spoważniać, dok. Spoważnić; poważnym a. poważniejszym czynić, powagi dodawać.

Spowiadać, słuchać spowiedzi; badać, wypytywać; s. ś., wyznawać grzechy na spowiedzi; zwierzać ś., wywnętrzać ś., dzielić ś. z kim jakąś tajemnicą, czynić wyznanie czego.

Spowić, Spowinąćp. nied. Spowijać.

Spowiednica, Spowiadalnica, konfensjonał.

Spowiednik, ksiądz spowiadający.

Spowiedny, odnoszący ś. do spowiedzi.

Spowiedź, wyznawanie swoich grzechów, spowiadanie ś.; s. uszna = kiedy na ucho kapłanowi wyznaje ś. grzechy; s. powszechna = kiedy wyznaje ś. grzechy głośno, wobec całego zboru; s. gieneralna z całego życia = ze wszystkich grzechów życia; przen., wyznanie czegoś tajemnego, zwłaszcza winy; wynurzenie ś., zwierzenie ś.; powiem prawdę, jak na s-dzi, jak na świętej s-dzi = zupełnie szczerze, nic nie ukrywając.

Spowijać, dok. Spowić, Spowinąć; zawijać, okręcać w powijaki: s. niemowlę; przen., otulać; osłaniać, owijać.

Spowinąćp. Spowić.

Spowinowacać, dok. Spowinowacić; czynić powinowatym, spokrewniać, koligacić; s. ś., powinowatym ś. stawać, koligacić ś., spokrewniać ś.

Spowodowywaćp. Powodować.

Spowszechniały, który spowszechniał.

Spowszechnić, Spowszechniećp. Powszechnić, Powszechnieć.

Spowszedniały, który spowszedniał.

Spowszedniećp. Powszednieć.

Spozierać, dok. Spojrzeć; patrzeć,