Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/755

 Spółautor, Współautor, autor czego wraz z innym autorem.

 Spółbiesiadnictwo — p. Symbjoza.

 Spółbiesiadniczka, forma żeńs. od Spółbiesiadnik.

 Spółbiesiadnik, Współbiesadnik, Spółgodownik, jeden z biesiadników, uczestnik biesiady, uczty, istota żyjąca z drugą istotą w symbjozie.

 Spółbliźni, Współbliźni, bliźni w stosunku do drugiego bliźniego.

 Spółbojowniczka, forma żeńs. od Spółbojownik.

 Spółbojownik, Współbojownik, jeden z bojowników, uczestnik boju, taki sam bojownik, jak i inni.

 Spółbracia, zbior., ogół spółbraci, zakonnicy jednego klasztoru.

 Spółbrat, jeden z braci w stosunku do innych braci, współbrat.

 Spółbraterski, Spółbratni, odnoszący ś. do spółbrata.

 Spółbraterstwo, stosunek wzajemny współbraci.

 Spółbrzmienny, jednobrzmiący.

 Spółbyt, Spółbytność, Współbyt, byt spółczesny drugiemu bytowi.

 Spółchrześcijanin, chrześcijanin w stosunku do innych chrześcijan, brat w Chrystusie.

 Spółcierpieć, cierpieć wraz z kimś cierpiącym, współczuć, współubolewać, dzielić z kim jego cierpienie.

 Spółcierpienie, podzielane z kim cierpienie.

 Spółczesność, współczesność, pokolenie współczesne.

 Spółczesny, żyjący, odbywający ś. w tym czasie, co i ktoś inny a. coś innego, współczesny, równoczesny, jednoczesny: s. nam = tegoczesny; rzecz., człowiek, żyjący w tym samym czasie, co i ktoś inny.

 Spółcześnie, przysł., w tym samym czasie, współcześnie.

 Spółczłowiek, człowiek w stosunku do innych ludzi.

 Spółczucie, Współczucie, odczuwanie cudzych wrażeń a. cierpień, litość, współubolewanie.

 Spółczuć, czuć razem z kimś innym; współczuć, dzielić jego uczucia.

 Spółczująco, przysł., w sposób spółczujący, ze spółczuciem, współczująco.

 Spółczulny, współczujący.

 Spółczułość — p. Spółczucie.

 Spółczynnik, Współczynnik, w fiz., liczba, wyrażająca ilościowo pewne własności ciał; w matem., czynnik liczbowy jednomianu lub wyrażenia algiebraicznego, koeficjent.

 Spółczynny, Współczynny, spółdziałający, działający wraz z kim innym.

 Spółdłużnik, Współdłużnik, człowiek, który zaciągnął dług razem z kim innym.

 Spółdymny, używający wspólnego ogniska, mieszkający pod jednym dachem; rzecz., człowiek używający wspólnego z kim ogniska, współlokator.

 Spółdziałacz, Współdziałacz, człowiek działający razem z innym działaczem.

 Spółdziałaczka, forma żeńs. od Spółdziałacz.

 Spółdziałać, należeć czynnie do czego, mieć w czym udział czynny, działać razem z kim innym, współdziałać.

 Spółdziałający — p. Spółczynny.

 Spółdziałanie, wspólne działanie, uczestnictwo, pomaganie.

 Spółdziedzic, taki sam dziedzic, jak i inny, współdziedzic, współwłaściciel.

 Spółdziedzictwo, wspólne dziedzictwo, własność wspólna; współdziedzictwo.

 Spółdziedziczenie, spółdziedzictwo.

 Spółdziedziczka, forma ż. od Spółdziedzic.