Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/764

 Sprostowanie, rzecz do sprostowania, poprawienie, poprawka; s-a = wykaz błędów na końcu dzieła, omyłki druku, errata.

 Sprosy, Szprosy (-ów) — p. Szczeble, Szczebliny.

 Sproszkować, zetrzeć na proszek.

 Sprościć — p. Sprostować.

 Sprościeć, stać ś. prostym, wyjść na prostaka.

 Sprośnica, kobieta sprośna, złych obyczajów, wszetecznica, ladacznica, rozpustnica, nierządnica.

 Sprośnie, przysł., nieobyczajnie, rozwięźle, wszetecznie.

 Sprośnik, mężczyzna sprośny, złych obyczajów, rozpustnik, wszetecznik, nierządnik.

 Sprośność, nierząd, rozpusta, wszeteczeństwo, rozwiązłość.

 Sprośny, złych obyczajów, bezwstydny, rozwiązły, wszeteczny, nierządny, lubieżny; niemoralny, nieprzyzwoity, pornograficzny; plugawy, wstrętny, bezecny, haniebny, obrzydliwy, szkaradny, obmierzły; straszny, okrutny, grubijański, ordynarny, prostaczy, nieokrzesany, chamski.

 Sprotestantyzować (się), zmienić (ś.) na protestanta, przejść na wyznanie protestanckie.

 Sprowadzać, dok. Sprowadzić; prowadząc zbierać, ściągać; przyprowadzać, przywodzić, przyzywać, wzywać, przyciągać, naprowadzać; przywozić, kazać sobie co przysłać z innego miejsca, przytransportowywać, importować; powodować, wywoływać, sprawiać, pociągać za sobą, mieć co, jako wynik; prowadzić kogo, co z góry na dół, towarzyszyć schodzącemu z góry na dół; zniewalać, skłaniać do obrania innej drogi: s. z drogi cnoty, uczciwości, s. na manowce, na złą drogę; s. rozmowę na inny przedmiot = zmieniać jej temat; s. wszystko do wspólnego prawa = podciągać pod jedno prawo, stosując je do wszystkich wypadków i osób; s. co do jednego środka = ogniskować; s. co do mniejszej liczby = redukować; s. wyrażenie algiebraiczne do najprostszej postaci = nadawać postać najprostszą; s. ułamki do wspólnego mianownika = nadawać im jednakowy mianownik, nie zmieniając ich wielkości; przen., s. co do wspólnego mianownika = zbierać, ogniskować, wyciągać ogólny wniosek; co cię tu s-a? = po coś tu przyszedł?; s. ś., przybywać do pewnego miejsca, do pewnego mieszkania wraz z ruchomościami, wprowadzać ś., zjeżdżać na nowy lokal ze swemi meblami i rzeczami.

 Sprowadzić — p. nied. Sprowadzać.

 Sprowadzka, sprowadzenie ś. na nowe mieszkanie.

 Spróbować — p. Próbować.

 Spróchniały, który uległ spróchnieniu.

 Spróchnieć — p. nied. Próchnieć.

 Spróć, Sprówać, Spruć — p. nied. Próć.

 Spróżnować — p. Próżnować.

 Sprudel, nm., woda jednego z gorących źródeł karslbadzkich.

 Sprusaczyć (się), zrobić (ś.) Prusakiem, nabrać charakteru pruskiego.

 Spruszczyć, zrobić kogo Prusakiem.

 Spryciarz, fr., człowiek sprytny.

 Spryskać, Sprysnąć — p. Pryskać.

 Spryszczyć — p. Pryszczyć.

 Spryt, fr., przebiegłość, przenikliwość, dowcip, bystrość; łatwość wrodzona wynajdywania stron korzystnych i omijania lub usuwania przeszkód.

 Sprytny, fr., pomysłowy, mający spryt, dowcipny, zręczny, przebiegły, bystry.