Starowiejski, odnoszący ś. do starej wsi.
Starowierca, wyznawca starej wiary; członek sekty w kościele wschodnim, trzymającej ś. ksiąg cerkiewnych nie w poprawnej, dziś obowiązującej redakcji, ale w starej, błędnej; starowierzec.
Starowierny, trzymający ś. starej wiary.
Starowierstwo, trzymanie ś. starej wiary, wierzenie po staremu; ogół starowierców.
Starowierzec — p. Starowierca.
Starowina, Starowinka, starzec a. staruszka godni politowania.
Starownie — p. Starannie.
Starowność — p. Staranność.
Starowny — p. Staranny.
Starozakonna (-ej), kobieta wyznania mojżeszowego, żydówka, izraelitka.
Starozakonny, odnoszący ś. do starego zakonu, starego Testamentu: rzecz., człowiek wyznania mojżeszowego, żyd, izraelita.
Starozapustna niedziela, siedmdziesiątnica, niedziela pierwsza z dwuch ostatnich przed Popielcem.
Starożytnictwo, znajomość starożytności, archeologja.
Starożytniczy, odnoszący ś. do starożytnictwa, archeologiczny.
Starożytnik, znawca a. badacz starożytności, archeolog; człowiek, handlujący starożytnościami, antykwarjusz.
Starożytność, istnienie w starych, dawnych czasach, starodawność; pierwsze czasy świata, epoka przed narodzeniem Chrystusa; ludzie, którzy żyli w czasach bardzo dawnych, przed narodzeniem Chrystusa; rzecz starożytna, zabytek odległej przeszłości, antyk; w lm. s-i, nauka o życiu wewnętrznem narodów przed Chrystusem, starożytnictwo, archeologja; s., żart. stara kobieta.
Starożytny, dotyczący dawnych okresów historji t. j. od czasów powstania pierwszych państw aż do upadku państwa rzymskiego; odwieczny.
Starsza (-ej), przełożona klasztoru, ksieni; pani s. = babka.
Starszeński, wynikający z przywilejów starszeństwa, zwierzchniczy, przełożeński.
Starszeństwo, dłuższy wiek, wiek starszy, starszość; pierworodztwo; wyższy stopień, wyższa ranga, przymioty ważniejsze; rola, godność, stanowisko starszego zwierzchnika, przełożeństwo, zwierzchnictwo.
Starszość, wiek starszy.
Starszy, dłużej żyjący na świecie niż inni; dawniejszy; wyższy rangą, stanowiskiem, stopniem itp.; s. pan, s-a pani = ojciec, matka pana, babka, pani domu; s-a panna = przełożona w pracowni krawieckiej; ksieni; rzecz., człowiek starszy wiekiem, poważniejszy latami; naczelnik, zwierzchnik, przełożony, przewodniczący w jakim zrzeszeniu, zgromadzeniu; s. cechu, s. bractwa pobożnego; s. w klasztorze = przeor, gwardyan, opat; przysł., im kot s., tem ma ogon twardszy = na starość coraz trudniej pozbywać ś. nałogów.
Starszyna, wójt w Rosji, naczelnik gminy, członek zarządu, klubu.
Starszyzna, najstarsi członkowie rodu, zgromadzenia, stowarzyszenia, zarządzający jego sprawami, mający pierwszeństwo przed innymi; zwierzchność, naczelnicy.
Start, ang., miejsce, od którego konie zaczynają bieg na wyścigach; chwila, w której ten bieg ś. zaczyna.
Starter, ang., dający znak do ruszenia z miejsca przy rozpoczęciu wyścigów konnych lub cyklistowskich.
Startować, ang., stawać u star-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/780
Ta strona została przepisana.