Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/787

Ta strona została przepisana.

Stepówka, rodzina ptaków gołębiowatych; ptak z tej rodziny (fig.); kura stepowa.

Ster, fr., jednostka francuskiej miary bryłowatości i objętości = jednemu metrowi sześciennemu.

Ster, przyrząd w statku wodnym, służący do kierowania nim; kierownictwo w sprawach społecznych; dłuższa pióro w ogonie u ptaka, którym steruje w locie, sterówka.

Sterać, zniszczyć nieco, nadwerężyć, nadwątlić; s. ś., zmarnować ś., zniszczyć ś, stracić zdrowie, upaść na siłach.

Sterciarz, robotnik, układający sterty.

Stercz, gruczoł przyprątny a. krokowy, stark.

Sterczeć, wystawać, tkwić ku górze.

Sterczokolc, ryba koścista, skrzelowata, bezpłetwobrzucha, różnokształtna.

Sterczołusk, gad z rzędu jaszczurek zwykłonogich, odmiana legwana.

Sterczopysk, ryba koścista, skrzelowata, gardłopłetwa.

Sterczoząb, ryba koścista, skrzelowata, piersiopłetwa, zbrojnoskrzelna, odmiana umbry.

Stereochemja, gr., chemja przestrzenna, zajmująca ś. wspólnemi własnościami atomów i stanami, przez jakie atom przechodzi: eterycznym, materjalnym i używotniającym (gdy atom staje ś. cząstką żywego organizmu).

Stereochromja, gr., nowy sposób malarstwa al fresco za pomocą pokrywania go szkłem wodnym.

Stereograficzny, gr., rzut = sposób kreślenia mapy, polegający na tym, że rysownik wyobraża sobie, że na kraj, którego mapę kreśli, patrzy z punktu kuli ziemskiej wprost przeciwległego.

Stereografja, gr., część gieometrji, traktująca o przedstawieniu brył na płaszczyźnie.

Stereologja, gr., nauka o bryłach organicznych.

Stereometr, gr., przyrząd do oznaczania objętości ciał porowatych a. proszkowanych.

Stereometrja, gr.p. Solidometrja.

Stereometryczny, gr., odnoszący ś. do stereometrij; posiadający trzy wymiary, bryłowaty.

Stereoskop, gr., przyrząd optyczny w kształcie niewielkiej skrzynki z wprawionemi w jedną ścianę dwoma szkłami powiększającemi, przez które patrząc obojgiem oczu na umieszczone w przeciwległej ścianie dwa obrazki tegoż samego przedmiotu, narysowane tak, jak on ś. każdemu oku z osobna przedstawia, doznajemy wrażenia, jakbyśmy widzieli ów przedmiot jeden w przestrzeni, bryłowaty, plastyczny, a nie płaski obrazek (fig.).

Stereoskopowy, gr., sprawiający wrażenie bryłowatości, plastyczności, wypukłości.

Stereostatyka, gr., statyka bryłowatości.

Srereotomja, gr., część gieometrji, traktująca o przecięciach powierzchni brył, ma zastosowanie przy budowie sklepień.

Stereotyp, gr., płyta odlana z metalu czcionkowego według formy odciśniętej ze złożonej do druku kolumny drukarskiej, używa ś. do drukowania kilku wydań książki lub bardzo licznych egzemplarzy pisma perjodycznego; druk, wykonany z takiego odlewu.