Stetometr, gr., przyrząd do mierzenia objętości i pojemności klatki piersiowej.
Stetoskop, gr., rurka drewniana lub kauczukowa, otwarta i rozszerzona na obu końcach, a w jednym końcu zaopatrzona w wypukłą a. wklęsłą tarczę, używana w medycynie przy auskultacji (fig.).
Stetryczeć, Stetrycznieć, stać ś. tetrykiem, zgorzknieć, zdziwaczeć, znudnieć.
Steward (stiuerd), ang., zarządzający, nadzorca, dozorujący prowiantu; na okręcie: służący, lokaj; nadzorca toru wyścigowego.
Stębenek, tamborek do haftowania; stebnówka.
Stębnówka — p. Stebnówka.
Stęchać, dok. Stęchnąć; przechodzić zaduchem, smrodem; opadać, osiadać, płaszczyć ś.; stawać i ś. mniej wypukłym, mniej nabrzmiałym.
Stęchlizna, Stęchlina, woń czegoś stęchłego.
Stęchły, ten, który stęchł.
Stęchnąć — p. nied. Stęchać.
Stęga, wstęga, sztaba.
Stęgno — p. Ścięgno.
Stęk, stękanie, jęk.
Stękać, dok. Stęknąć; wydawać stęk, jęczeć, wzdychać głośno i boleśnie; pomagać sobie stękiem z powodu bólu a. natężania ś. przy oddawaniu kału; trzeszczeć, skrzypieć; wyrzekać na złe zdrowie, kwękać, chorować, żalić ś. ustawicznie; ostatnio stęknął = umarł.
Stękała, Stękalski, człowiek, który ciągle stęka, kwęka, ciągle na coś narzeka.
Stękanie, wydawanie stęków, jęków, wyrzekanie, narzekanie, użalanie ś.
Stękliwy, jęczący, stękający.
Stęknąć — p. nied. Stękać.
Stęp, stąpanie, chód, dawanie kroków; powolny miarowy krok koński, krocz, szłap, stępa, stępia; jechać s-a = wolno.
Stępa, nm., koryto do rozkruszania czego, np. rudy, za pomocą stęporów; stępor, tłuczek.
Stępak, koń, chodzący stępa, szłapak.
Stępia — p. Stęp.
Stępiały, ten, który stępiał, stępiony, przytępiony; umysł s. = nie pojmujący szybko, który stracił bystrość.
Stępica, samołówka drewniana na wilki i lisy (fig.).
Stępić (się), zrobić (ś.) tępym; znieczulić (ś.); pozbawić (ś.) bystrości.
Stępieć, stać ś. tępym, stępić ś.; stracić wrażliwość, stracić bystrość umysłu.
Stępka, mała stępa do tłuczenia, do miażdżenia; ubijaczka; dziura, otwór w belce.
Stępor, Stąpor, tłuk, ubijak do tłuczenia czego w stępie, w moździerzu i t. p.; ubijak do bruku; cylinder u pompy.
Stęporek, mały stępor.
Stępornia, wielka sztuka drzewa okuta, w której są wydrążone rzędem stępy.
Stępować, napierać, nacierać; moczyć tkaninę, aby ś. zbiegła, skurczyła przed uszyciem.
Stępy, przyrząd do rozdrabniania, do rozkruszania.
Stęsknić się, uczuć tęsknotę, zatęsknić po kim, po czym.
Stęskniony, ten, który stęsknił ś. po kim, po czym.
Stężać, dok. Stężyć; czynić tęgim, zgęszczać, nadawać większą zwartość, sprawiać, że coś skrzepnie, ścinać; skupiać, zbierać, natężać, wytężać, wysilać; s. ś., tęgim ś. stawać, tężeć.
