Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/796

Ta strona została przepisana.

Storeńskówka, banknot wartości stu reńskich.

Storęczny, Storękip. Sturęczny.

Stornia, gatunek ryby, flądra.

Stornieć, zdrętwieć, zgłupieć.

Storno a. Ristorno, wł., w rachunkowości: sprostowanie, poprawienie pozycji źle lub fałszywie do ksiąg buchalteryjnych wciągniętej, przez wprowadzenie przeciwnej pozycji równej wartości; umorzenie polisy ubezpieczeniowej z powodu niepłacenia składki.

Stornować, wł., prostować błąd w księdze buchalteryjnej, wpisując storno.

Storting, szw., sejm w Norwegji.

Storturować, wymęczyć, zamęczyć na torturach.

Storublowy, Sturublowy, mający wartość stu rubli, zawierający w sobie sto rubli.

Storublówka, Sturublówka, banknot storublowy.

Storzędny, Sturzędny, ułożony w sto rzędów.

Storzyćp. Sterczeć.

Storzypięta, Storzypiętkap. Storczypięta.

Storzyszek, roślina z rodziny wargowatych (fig.).

Stos, sterta, kupa czego, ułożonego jedno na drugiem, szychta; kupa ułożonego chróstu, ognisko; skazywać na s. = na spalenie żywcem (f.); s. kręgowy, pacierzowy = kręgosłup; s. elektryczny = przyrząd, wytwarzający energję elektryczną: s. Wolty; s. Bunsena; złożyć broń w s. = w kozły.

Stosił, roślina z rodziny araljowatych a. dzięgławowatych, wielosił, wszechlek (fig.).

Stosina, część składowa pióra u ptaka, pełne przedłużenie dętki, od którego rozchodzi ś. w obie strony chorągiewka.

Stosłupnyp. Stosłupowy.

Stosłupowy, Stosłupcowy, posiadający sto kolumn.

Stosować, zestawiać, przyrównywać co z czym, przymierzać co do czego, zestawiać; przystosowywać, zastosowywać co do czego, składać, układać, naginać co do czego, czynić odpowiednim co do czego; używać czego w życiu praktycznym, posiłkować ś. czym w razie potrzeby, aplikować, zastosowywać, odnosić, czynić aluzje, adresować, kierować; s. ś., być stosowanym do kogo, do czego, naginać ś. do kogo, do czego; zgadzać ś., pasować, przypadać do kogo, do czego, być odpowiednim, być stosownym; odnosić ś., ściągać ś., być adresowanym, kierowanym do kogo, do czego; s. ś. do czyjejś woli = być posłusznym.

Stosowalny, pozwalający ś. stosować.

Stosowany, ten, którego stosowano; kapelusz s. = kapelusz trójkątny, noszony przez urzędników, pieróg.

Stosownie, przysł., odpowiednio, właściwie, przystojnie; s. do czego = wedle czego, zgodnie z czym.

Stosowność, właściwość, odpowiedniość, przyzwoitość.

Stosowny, odpowiedni, właściwy, dogodny, przystojny, przyzwoity, uczciwy.

Stosuga, szpara, spojenie między cegłami w murze, spoina; krawędzie kamieni lub cegieł, przylegających do siebie.

Stosuneczek, zdr. od Stosunek.