Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/803

Ta strona została przepisana.

Strejk, ang., wynikłe ze zmowy zaprzestanie pracy przez robotników jednej lub kilku fabryk, albo całej nawet gałęzi przemysłu, w celu uzyskania korzystniejszych warunków pracy a. dla manifestacji politycznej; bezrobocie.

Strejkować, ang., należeć do strejku, zaniechać pracy z powodu bezrobocia, nic nie robić, próżnować.

Strejkowiec, ang., strejkujący, należący do strejku.

Strejkowy, ang., odnoszący ś. do strejku.

Streka, tor kolejowy, linja kolejowa, plant.

Strelicja, roślina afrykańska z rodziny bananowatych (fig.).

Stremma, gr., zwichnięcie członka.

Strengiel, nm., choroba końska: zołzy.

Streptokoki, gr., bakterje znajdujące ś. wszędzie a szczególnie w ciałach gnijących, fermentacyjnych (fig.).

Streszczać, dok. Streścić; wyrazić krótkiemi słowy treść czego, ująć co w wykład zwięzły; s. ś., wyrażać ś. zwięźle, nie rozwodząc ś.

Streszczenie, skrót, wyciąg z rzeczy napisanej, treść czego wypowiedziana.

Streścićp. nied. Streszczać.

Stretto, wł., w muz., w szybkim tempie utrzymane krótkie zakończenie dłuższego utworu muzycznego, jakiego ustępu dramatycznego; zakończenie w fudze, gdzie tematy w coraz bliższych odstępach ś. powtarzają; w kupiec., ściśle, skąpo, ciasno, kuso.

Stręczne (-ego), zapłata za stręczenie, porękawiczne.

Stręczyciel, ten, który stręczy, zajmuje ś. strzeżeniem, faktor, rajfur, pośrednik, ajent, mekler.

Stręczycielka, faktoria, rajfurka, meklerka, pośredniczka.

Stręczycielski, właściwy stręczycielowi, faktorski.

Stręczycielstwo, stręczenie, faktorstwo, meklerstwo, pośrednictwo.

Stręczyć, nastręczać, polecać, raić.

Strędowaciały, ten, który strędowaciał, zachorował na trąd.

Strędowacieć, stać ś. trędowatym, dostać trądu.

Stręp, barć na drzewie, którego wierzchołek odłamała burza.

Stręt, w wyr.: na s-cie = napodorędziu, na zawadzie.

Strętnyp. Wstrętny.

Strętwa, ryba miękkopromienna, drętwik, węgorz elektryczny (f.).

Strętwiećp. Zdrętwieć.

Stricte, łć., (strykte), ściśle, dokładnie.

Stroboskop a. Fenakistoskop, gr., przyrząd optyczny, składający ś. z krążka, osadzonego na osi, z wyobrażonym na jego powierzchni szeregiem rysunków lub fotografji, przedstawiających np. kolejne pozy osoby będącej w ruchu, który to przyrząd wprowadziwszy w ruch obrotowy i patrząc weń przez wązką szparę, otrzymamy jeden obraz ciągły osoby, wykonywającej ruchy bez przerwy, jak w naturze (fig.).

Stroczek, gatunek grzyba, zwany grzybem domowym, rośnie na belkach i innych częściach budynków drewnianych (fig.).

Stroczyć (się), związać (ś.) trokami, skrępować (ś).