ciała prawidłowy układ części składowych; budowa, układ.
Struma, łć., wole, chorobliwe powiększenie gruczołu tarczowego na szyi.
Strumieniący, płynący, jak strumień; mający po sobie świecące ś. pasy.
Strumienić się, płynąć strumieniem.
Strumieniówka, ptak wróblowaty, śpiewający, zębodzioby z rodziny gajówek czyli pokrzewek (fig.).
Strumienisty, Strumienny, obfitujący w strumienie; podobny do strumienia.
Strumienny, Strumieniowy, odnoszący ś. do strumienia; żyjący w strumieniach.
Strumień, bieg wody wartki, potok wązki i niegłęboki, ruczaj, niewielka rzeczka, rzeczułka; s-niem = w obfitości, rzęsiście: deszcz lał s-niem, łzy płynęły s-niem.
Strumyk, Strumyczek, mały strumień.
Strumiłka, roślina z rodziny krzyżowych, malkolmja.
Strumowaty, chory na wole pod gardłem.
Struna, nić metaliczna a. skręcona z żył a. z kiszek zwierzęcych, która, naciągnięta na narzędziu muzycznym, potrącona, wydaje ton muzyczny; narzędzie muzyczne ze strunami; muzyka; gra na takim narzędziu; cięciwa łuku; przeciągnąć s-ę = nadużyć czego na własną szkodę; przen., pewna strona w usposobieniu człowieka: uderzyć, trafić w słabą, w czułą s-ę = pochlebiwszy komu, powiedziawszy mu coś serdecznego, ująć go.
Struniarka, żona struniarza.
Struniarstwo, rzemiosło, zajęcie struniarza.
Struniarz, rzemieślnik, wyrabiający struny do instrumentów muzycznych.
Strunić, zaopatrywać w struny, naciągać struny na jakimś narzędziu muzycznym.
Strunka, mała struna; roślina z gromady wodorostów.
Strunowy, Strunny, zaopatrzony w struny, zrobiony ze strun: narzędzie muzyczne s-e.
Strup, skorupa, tworząca ś. na przysychającej ranie a. pękniętym wrzodzie; s-y końskie = parchy.
Strupek, mały strup.
Strupiały, zamarły, zmartwiały, strupieszały.
Strupiasty, obfitujący w strupy, osypany strupami.
Strupić, okryć strupem; położyć trupem, zabić, zgładzić ze świata, zamordować.
Strupieć, pokrywać ś. strupem; w trupa ś. zmienić, umrzeć, paść trupem; struchleć z przerażenia, obumierać, kołem stanąć.
Strupieszałość, zmartwiałość, zgrzybiałość; wewnętrzne spróchnienie kości.
Strupieszały, strupiały, trupi, obumarły, zmartwiały; przestarzały, niedzisiejszy; zmurszały, spróchniały, zgrzybiały.
Strupieszeć, strupieć, obumrzeć, zgrzybieć, zestarzeć ś.; spróchnieć, zmurszeć.
Strupieszyć, uczynić strupieszałym.
Strupliwy — p. Strupiasty.
Strupnica, roślina z gromady porostów.
Strupowaty, Strupiasty, mający kształt strupa, pełen strupów.
Strusi, gr., odnoszący ś. do strusia, właściwy strusiowi: pióro s-ie; s-a polityka = polityka, polegająca na tym, żeby mrużyć oczy na niebezpieczeństwo i nie chcieć o nich myśleć, podobnie
