Strzelnia, Strzelnica, miejsce, budynek, przeznaczone do ćwiczenia ś. w strzelaniu.
Strzelnica, otwór w przedpiersieniach, w murach zamkowych, fortecznych, w okrętach, przez które strzelają do nieprzyjaciół (fig.); wieża ruchoma z której strzelają do oblężonych.
Strzelnicowy, Strzelniczy, odnoszący ś. do strzelnicy.
Strzelniczy, odnoszący ś. do strzelania, służący do strzelania; proch s.; bawełna s-a — p. Bawełna; świder s. = świder do wiercenia dziur w skale na naboje do rozsadzania skały.
Strzelnowe, jedno z plemion rodziny roślin amarylkowatych.
Strzelny, odnoszący ś. do strzelania, strzelający.
Strzemiączko, małe strzemię; tasiemka, przyszyta u dołu spodni a. kalesonów, przytrzymująca je, by nie sunęły ś. do góry.
Strzemienne, kielich, spełniany na odjezdnym, na pożegnanie odjeżdżających gości.
Strzemiennica, przyrząd z kolcami na piętach, ułatwiający włażenie na słupy telegraficzne i trzymanie ś. na nich.
Strzemienny, Strzemieniowy, odnoszący ś. do strzemienia.
Strzemieńczysko, pasek, na którym zawiesza ś. strzemię, puślisko, pusło.
Strzemię, pętlica żelazna, wisząca na puślisku z każdej strony siodła, w której jeździec, umieszcza stopę (fig.); wstępować w czyje s. = naśladować go; w cudze s. wstępować = wdzierać ś. w cudzą własność; wkraczać w cnotliwe s. = wchodzić na drogę cnoty; ukracać czemu s-on = powściągać co, hamować, kłaść kres czemu; s. wozowe = stopień u wozu a. karety; ucho u cholewy do wciągania buta; jedna z trzech kosteczek w uchu (fig.).
Strzemionko, małe strzemię.
Strzenożyć — p. Strzynożyć.
Strzepać, Strzepnąć — p. nied. Strzepywać.
Strzępić się, przechwalać ś.
Strzepotać, zatrzepotać, machnąć skrzydłami.
Strzepywać, dok. Strzepnąć, Strzepać; trzepiąc, zrzucać co z czego, strząsać; machać, rzucać czym; bić, uderzać, ćwiczyć, chłostać, smagać, walić: deszcz nas strzepał = przemoczył; odmawiać coś szybko.
Strzeszka, zdr. od Strzecha.
Strzeszny, odnoszący ś. do strzechy.
Strzeżenie, rzecz. od Strzec; pilnowanie, dozorowanie, dawanie baczenia.
Strzeżoga — p. Srzeżoga.
Stzeżony, ten, którego strzegą; s-ego Pan Bóg strzeże = zawsze trzeba ś. mieć na baczności.
Strzęp, Strzępel, kawałek wązki, oddarty od czego wzdłuż; coś oddartego i wiszącego u ubrania; pozostałe cząstki jakiejś całości, resztki.
Strzępek, mały strzęp; kosmatość na tkaninie, włos, kutner; włókno mikroskopijne, z którego składa ś. ciało grzybów.
Strzępel — p. Strzęp.
Strzępia, frendzla; murować s-ą = wysuwać warstwami części cegieł ze ściany co druga warstwa, dla spojenia ich z następnemi.
Strzępiastolistny, mający strzępiaste liście.
Strzępiasty, Strzępny, pełen strzępów, postrzępiony.
Strzępić, strzępiastym czynić, wystrzępiać, rozdzierać w strzę-
