Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/826

 Sufraganja, fr., Sufragaństwo, stopień, urząd sufragana; okrąg kraju, podlegający władzy sufragana.

 Srfragański, łć., dotyczący Sufragana.

 Sufragator, łć., współgłosujący, współwyborca.

 Sufrażetka, łć., w Anglji kobieta, walcząca o prawa dla kobiet za pomocą środków gwałtownych, napaści na przedstawicieli rządu, podpalań, bomb, niszczenia dzieł sztuki i t. p.

 Sufrażystka, fr., zwolenniczka rozszerzenia na kobiety prawa posłowania do parlamentu.

 Sugierent, Suggierent, łć. — p. Sugiestjonista.

 Sugiestja, Suggiestja, łć., poddawanie myśli osobie, pogrążonej w hypnozie, wpływ jednej osoby na drugą, będącą w stanie hypnotycznym.

 Sugiestjonista, Sugiestjoner, Suggierent, łć., ten, co sugiestjonuje, poddaje, nasuwa pewne myśli, wyobrażenia.

 Sugiestjonować, Sugiestjować, Suggierować, łć., poddawać komu myśli i wyobrażenia, wpływać nań, skłaniając do czego.

 Sugiestyjny, Sugiestywny, łć., odnoszący ś. do sugiestji.

 Suglówek, akr., ścieżka polna, miedza.

 Suhak — p. Sumak.

 Suita, fr., utwór muzyczny, zbliżony do symfonji, ale utrzymany w charakterze lżejszym i swobodniejszym.

 Suja, kułak, sójka; rodzaj struch wielkanocnej.

 Suka, samica wogóle wszystkich zwierząt z rodziny psów; zła, swarliwa kobieta, czarownica, jędza; wsiąść na kogo, jak na burą s-ę = zwymyślać go, złajać, zbesztać; pies s-i nie kąsa = swój swojemu krzywdy nie czyni.

 Sukcedować, łć., następować, dziedziczyć.

 Sukces, fr., postęp, powodzenie, udanie ś., poklask.

 Sukcesik, łć., mały sukces.

 Sukcesja, łć., następstwo, dziedzictwo, spadek.

 Sukcesjonista, łć. — p. Sukcesor.

 Sukcesjonistka, łć. — p. Sukcesorka.

 Sukcesor, łć., następca, spadkobierca; s. uniwersalny, spadkobierca, dziedziczący cały majątek.

 Sukcesorka, Sukcesjonistka, łć., spadkobierczyni, dziedziczka.

 Sukcesyjność, łć., dziedziczność.

 Sukcfesyjno-tronowy, dotyczący tronu dziedzicznego.

 Sukcesyjny, łć., dziedziczny, przechodzący z ojca na syna; tron s.

 Sukienczyna, licha, nędzna sukienka.

 Sukieneczka, mała sukienka a. sukienka dla dziecka.

 Sukienka, zdr. od Suknia; niewielka suknia; licha suknia; s. duchowna = strój księży, zakonnicy; przyodziać s-ę duchowną = zostać księdzem, zakonnikiem; szyć komu s-ę = intrygować przeciw niemu, dołki pod nim kopać; s. cnoty = płaszczyk, pozór obłudny.

 Sukienko, tkanina z wełny, mieszana ze lnem a. bawełną.

 Sukiennica, gmach, przeznaczony na skład sukna; kram na sukno; fabryka sukna; kobieta trudniąca ś. sukiennictwem, sukienniczka; żona sukiennika; S-e w Krakowie = gmach pośrodku rynku, przeznaczony dawniej na kramy z suknem, potym zaś na kramy i sklepy wszelkiego rodzaju.

 Sukiennictwo, rzemiosło sukiennicze, handel suknem.

 Sukienniczek, czeladnik sukiennika.

 Sukienniczka — p. Sukiennica.