Sutenerstwo, fr., rola sutenera.
Suterena, Suteryna, fr., część budynku pod poziomem gruntu, mieszkanie pod parterem, piwnica mieszkalna.
Suterenowy, Suterynowy, fr., odnoszący ś. do sutereny; znajdujący ś. a. przemieszkujący w suterenie.
Sutka, zupa mączna; s-i, ciasne przejście między zabudowaniami; ciasny zaułek, szyja.
Sutkowaty, mający kształt sutka.
Sutkowy, odnoszący ś. do sutka.
Suto, przysł., obficie, bogato, hojnie, strojnie.
Suty, nie skąpy, obfity, dostatni, bogaty; hojny, sowity, szczodry; wspaniały, okazały; szeroki, luźny.
Suwacz, przyrząd w machinie parowej do przepuszczania pary, szyber; s-e w organach, zasuwy drewniane po obu stronach klawjatury.
Suwać, dok. Sunąć; posuwać, popychać; s. ś., posuwać ś., puszczać ś. pędem, wybiegać, podążać, pośpieszać; tańczyć.
Suwadło — p. Suwacz.
Suwany, rodaj galopady, rodzaj krakowiaka.
Suwenir, fr., coś danego na pamiątkę, pamiątka.
Suweren, fr., panujący, monarcha, władca; angielski pieniądz złoty = 1 funtowi szterlingowi.
Suwerenat, fr., władza zwierzchnia, zwierzchnictwo, panowanie.
Suzeren, fr., w stosunkach lennych pan, zwierzchnik, oddający wasalowi ziemię na prawach lennych.
Swa, swoja.
Swach — p. Swat.
Swacha, Swachna — p. Swatka.
Swada, łć., płynność w wysłowieniu ś., dar łatwej i pięknej, porywającej wymowy; waśń, kłótnia, zwada.
Swadebne (-ego), dawna danina od zaręczyn i ślubu.
Swadzić, kłócić, waśnić, swarzyć, wadzić.
Swadziebny, weselny, godowy, ślubny.
Swadźba, wesele.
Swaja, ros., pal, słup, wbity w ziemię.
Swak, swat; szwagier; stryj, wuj; krewny, powinowaty.
Swar, Swarka, waśń, spór, niezgoda, kłótnia, rozterka, zwada.
Swarka — p. Swar.
Swarliwy, Swarny, lubiący ś. sprzeczać, kłótliwy, sprzeczny, przekorny.
Swarzyć kogo z kim, wywoływać spór, kłócić, waśnić, wadzić, siać niezgodę; s. ś., żyć w niezgodzie, kłócić ś., wadzić ś., waśnić ś., spierać ś., sprzeczać ś.
Swastyka, hind., koło i w nim krzyż, którego ramiona są w postaci 4 gamm (Γ greckiego abecadła), tajemniczy znak bóstwa, symbol ognia, nieconego przez tarcie dwu kawałków drzewa, symbol słońca, czczonego jako bóstwo (fig.).
Swaszka, zdr. od Swacha.
Swat, kojarzący małżeństwa, dziewosłąb; drużba weselny; starosta weselny; w lm., s-y, swatanie, dziewosłęby, konkury: posłać w s-y, jechać w s-y; ani on mi brat, ani s. = jest mi obojętny.
Swatać, pośredniczyć w zawieraniu małżeństwa, kojarzyć małżeństwa, dziewosłębić; s. ś., starać ś., konkurować o kogo.
Swatka, kobieta, swatająca; mężatka na weselu; przyjaciółka zaręczonej dziewczyny.
Swatostwo, rola swata, swatanie; konkury, współubieganie ś. o rękę panny.
Swawola, nadużycie wolności, czynienie, co ś. komu podoba, bez
