względu na prawo i porządek społeczny, anarchja, bezrząd, nierząd, rozpusta, rozpasanie; samowola, despotyzm, absolutyzm, tyranja; własna swoja wola, możność postępowania zgodnie z własną wolą i upodobaniem; zbytki, figle, psoty.
Swawoleństwo — p. Swawola.
Swawolić, nadużywać swobody, oddawać ś. rozpuście; figlować, zbytkować, dokazywać.
Swawolnica, forma żeńs. od Swawolnik.
Swawolnik, człowiek, nadużywający swobody; rozpustnik, warchoł, awanturnik; psotnik, figlarz, zbytnik; hultaj, włóczęga.
Swawolność — p. Swawola.
Swawolny, postępujący wedle swojej woli; despotyczny, arbitralny, absolutny; rozpustny, rozpasany, warcholski; anarchiczny, nierządny; figlarny, psotny, rozpuszczony.
Swąd, czad ze spalenizny: s. z pieca = gazy duszące, wydobywające ś. z palących, ś. węgli; smród, odór, fetor, zapach nieprzyjemny; psim s-em, przysł., wykpiwszy ś., byle jak, niezupełnie prawą drogą, wypadkowo.
Swędnieć, cuchnąć, śmierdzieć; swędzić.
Swędra, plama, zwłaszcza plama od rdzy, od kwasu owocowego na bieliźnie.
Swędzenie, przykre uczucie podrażnienia skóry, świerzb lekki, świerzbiączka.
Swędzić, swąd wytwarzać, wypełniać swędem; wydawać z siebie swąd.
Swędzieć, mieć skórę czym podrażnioną, świerzbieć; przen, skóra go s-i = chce dostać w skórę, zasługuje na karę cielesną.
Swędzik, świerzbiączka, świerzbiąca wysypka skórna.
Swiren — p. Świren.
Switer, ang., rodzaj wełnianej koszulki, a. kaftana damskiego, zachodzących wysoko pod szyję, używanych przez cyklistów i narciarzy; żakiet wełniany, palto takiegoż wyrobu; pośrednik robotniczy w Anglji.
Swoboda, możność postępowania wedle swojej woli, niepodległość, niezależność, wolność; niekrępowanie ś., prostota, naturalność, brak sztuczności, szczerość, śmiałość, obycie: s. w obejściu ś., w ruchach, w mowie; zwolnienie od ciężarów państwowych, od podatków, immunitet.
Swobodnie, przysł., używając swobody, wolno, nie zależąc od nikogo, nie krępując ś. nikim i niczym.
Swobodnieć, nabierać swobody, stawać ś. swobodnym.
Swobodnik, człowiek wolnomyślny. liberał, niedowiarek.
Swobodność, swoboda.
Swobodny, od nikogo i niczego nie zależny, niczym nie krępowany, nikomu nie ulegający, wolny, niepodległy, postępujący wedle swojej woli; nieżonaty; prosty, nie żenujący ś.; s-a = niezamężna; naturalny, niewymuszony, szczery, nie sztuczny; śmiały w towarzystwie, obyty; wolny od ciężarów państwowych; udzielny, dziedziczny; s-e powietrze = świeże, otwarte, nie zaduszone; s. krok = wolny, miarowy, nie pośpieszny; s-e ruchy = niesztywne.
Swobodzić, swobodnym czynić, wyswabadzać; s. ś., swobodnym ś. stawać, uwalniać ś.
Swobódka, roślina z rodz. traw.
Swoić, oswajać kogo z kim, z czym; za swoje uznawać; s. ś., oswajać ś. z czym, wdrażać ś. do czego.
Swoisto, przysł., po swojemu, inaczej niż inny.
Swoistość, właściwość znamienna pewnej osoby a. przedmiotu.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/834
Ta strona została przepisana.