Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/841

 Symploke, gr., splecenie, powiązanie, częste powtarzanie a. ściąganie, wiązanie wyrazów.

 Sympodja, gr., potworność, polegająca na tym, że noworodek ma obie nogi zrośnięte.

 Sympozjarcha, gr., przewodniczący uczcie.

 Sympozjasta, gr., uczestnik uczty.

 Sympozjon, gr., u starożytnych Greków pijatyka po ucztach.

 Sympsychja gr., zgodność, jednakowe usposobienie.

 Symptom, Symptomat, gr., objaw, z którego wnioskować można, jaki jest stan rzeczy, jaki rodzaj choroby.

 Symptomatografja, gr., opisanie oznak choroby a. wypadków choroby.

 Symptomatologja, gr., nauka o oznakach, objawach choroby, inaczej: semjotyka.

 Symptomatyczny, gr., znamienny, mogący służyć za symptomat; s-ne leczenie = leczenie objawowe, przeciwdziałające symptomatom choroby, a nie samej chorobie.

 Symulacja, łć., udawanie, upozorowanie, zmyślenie.

 Symulacyjny, łć., odnoszący ś. do symulacji, nie istotny, nie właściwy; s. weksel = weksel, nie wynikający z tranzakcji handlowej, lecz dany dla dyskonta tylko w celu dostania pieniędzy.

 Symulant, łć., udający coś, np. chorobę, obłudnik.

 Symulator, łć., naśladowca.

 Symulować, łć., udawać, pozorować.

 Symultanizm, łć., wspólność.

 Symultanny, łć., współwyznaniowy, wspólny (np. zakład naukowy, kościół).

 Syn, dziecko płci męskiej w stosunku do rodziców: s. ojczyzny = obywatel w stosunku do swej ojczyzny; s. Boży, s. człowieczy = Jezus Chrystus; s. Boży, s. Kościoła = wierny wyznawca Kościoła chrześcijańskiego, gorliwy, pobożny chrześcijanin; s. chrzestny = chłopiec, mężczyna w stosunku do ojca chrzestnego a. matki chrzestnej; s. przybrany, przysposobiony = chłopiec, mężczyzna w stosunku do tej osoby, która go usynowiła, uznała prawnie za syna; s. pogański, s. czarci, taki s., smoczy s. = przekleństwa; s. marnotrawny = człowiek, który dużo nagrzeszył, ale uznał swoje winy i wstępuje na drogę poprawy i pokuty; s. Apollina = poeta; s. Marsa = wojownik; s. Apeliesa = malarz; mój s-u! = poufały, pieszczotliwy sposób zwrócenia ś. mężczyzny starszego do młodszego a. do chłopca.

 Synaczek, zdr. od Syn.

 Synagoga, gr., zebranie i miejsce, gdzie członkowie gminy ś. zbierają, a także miejsce przeznaczone do modlitwy, u Żydów świątynia, bóżnica.

 Synaksarjum, gr., księga Świętych, traktująca o życiu i cudach Świętych.

 Synal, Synalek, Synalo, zdr. od Syn.

 Synalagmatyczny, gr., zobopólny, obustronny, wzajemnie obowiązujący.

 Synapizm, gr., rodzaj kataplazmu, zawierający proszek z utartych nasion gorczycy; papier a. płótno, napojone masą gorczycową, które, zwilżone wodą i przyłożone do ciała, wywołuje silne zaczerwienienie skóry i działa odciągająco i orzeźwiająco.

 Synarchja, gr., wspólne panowanie.

 Synchronista, gr., człowiek, który żył w tym samym czasie, co i ktoś inny, człowiek współczesny.

 Synchronistyczny, gr., przed-