Szafraniec, arab., człowiek, mający rude włosy; rabuś, zbój; kupiec węgierski, sprzedający szafran i różne wonności, olejkarz.
Szafranno, z szafranem.
Szafranny, arab., zaprawiony szafranem, mający kolor żółty jak szafran.
Szafranowacieć, arab., nabierać szafranowej, żółtej barwy.
Szafranowaty, arab — p. Szafraniasty.
Szafranowy, arab., zrobiony z szafranu; zaprawiony szafranem; mający kolor szafranu.
Szafunek, nm., rozdawanie, nadmierne wydawanie, trwonienie; gospodarka.
Szagryn, fr., skóra rekina szorstka (z powodu ziarnistych kostek, wewnątrz zawartych); starannie wyprawna skóra z grzbietu konia, osła a. kozła, drobno groszkowana, używana do pokrywania różnych wyrobów galanteryjnych i w introligatorstwie.
Szajba, nm., krążek, kółko, koło, na które zakłada ś. pas od transmisji.
Szajdować, nm., złoto = czyścić je za pomocą kwasu saletrzanego.
Szajdwasser, nm. — p. Serwaser.
Szajka, zorganizowana grupa nikczemników, np. złodziei, oszustów, rozbójników, bandytów, kontrabandzistów, banda, kupa, wataha; grono ludzi, marnotrawiących wspólnie życie, hulaków, pijaków i t. p., zła kompanja.
Szajlok, główna postać w komedji Szekspira „Kupiec Wenecki”, która stała ś. przysłowiową, jako twardy i chciwy lichwiarz, nieubłagany wierzyciel.
Szajn, nm., dawna austrjacka moneta papierowa, wartości złotego reńskiego.
Szakal, zwierzę ssące drapieżne z rodziny psów (fig.).
Szakłak, roślina z rodziny szakłakowatych (fig.).
Szakłakowaty, podobny do szakłaku; s-te, rodzina roślin dwuliściennych.
Szako, węg., — p. Czako.
Szal, pers., rodzaj długiej chustki, podłużnego kroju, kawał tkaniny wełnianej lub jedwabnej, zarzucany na ramiona, na głowę, jako okrycie (fig.); rodzaj dawnego francuskiego tańca solowego.
Szala, nm., talerz wagi; równowaga, balans; s-e = wagi; wziąć na s-le = poddać skrupulatnej rozwadze.
Szalbierczy, okłamujący, oszukańczy, oszukujący; wyzyskujący.
Szalbierka, oszustka — p. Szalbierstwo.
Szalbierować, być szalbierzem, oszukiwać, wyzyskiwać.
Szalbierski, odnoszący ś. do szalbierza, oszukujący, oszukańczy.
Szalbierstwo, oszukiwanie, oszukaństwo, wyzyskiwanie czyjej naiwności lub nieuświadomicnia.
Szalbierz, oszukaniec, oszust, wydrwigrosz.
Szalbierzyć, trudnić ś. szalbierstwem, być szalbierzem, oszukiwać, wyzyskiwać.
Szalecik, fr., mały szalet.
Szaleć, oddawać ś. uniesieniom namiętnym, dawać upust namiętnościom; tracić zmysły, być szalonym, być warjatem, warjować; wściekać ś. (o psach, wilkach itd.); oddawać ś. zbytkom, prowadzić życie rozpustne, dawać folgę złym namiętnościom; burzyć ś; swawolić, igrać, zbytkować (o dzieciach); s. za kim — kochać ś. w
