nim namiętnie, bez pamięci; s. za czym: gustować w czymś bardzo; mieć żyłkę, namiętność do czego.
Szalej, roślina trująca z rodziny baldaszkowatych (fig.).
Szalenie, przysł., z szaleństwem, do szaleństwa, bez pamięci; gwałtownie, namiętnie; niezwykle, niezmiernie, wielce; rzecz., oddawanie ś. szalonemu życiu, szaleństwo.
Szaleniec, człowiek szalony, obłąkany, warjat, furjat; człowiek, niepanujący nad swemi namiętnościami; narwaniec.
Szaleń — p. Szalej — p. Blekot.
Szaleńczy, właściwy szaleńcowi, obłąkańczy, warjacki.
Szaleństwo, obłęd, warjacja, obłąkanie; wściekłość, gniew niepohamowany; przebranie miary w postępowaniu; zapamiętałość, zbytki, rozpusta, hulanka, swawola, wyuzdanie.
Szalet, fr., domek górski, szałas górali szwajcarskich; dom wiejski, budowany na sposób szwajcarski; altana; budynek w mieście na ulicach a. placach do wygody publicznej.
Szalić, doprowadzać do szaleństwa, czynić szalonym, pozbawiać rozumu; oszwabiać, okpiwać, oszukiwać, wyzyskiwać.
Szalik, pers., mały szal; wązka chustka jedwabna a wełniana na szyję.
Szalka, nm., mała szala; w lm., s-i, przyrząd do ważenia, waga.
Szalona (-ej), kobieta szalona, warjatka.
Szaloniuteńki, zupełnie szalony.
Szaloność, szaleństwo, warjacja, obłąkanie, furja, szał.
Szalony, warjacki, obłudny, obłąkańczy, odeszły od rozumu, pozbawiony rozumu; ogarnięty szałem, wściekły, niepohamowany w gniewie, gwałtowny, burzliwy, rozhukany, niespokojny; wogóle ten, co stracił panowanie nad sobą wskutek nadmiernego wzruszenia: s. szczęściem, rozpaczą, miłością i t. d.; nadzwyczajny, niezwykły, wielki, okropny; niezmierny, olbrzymi: s-e szczęście, s-e powodzenie, s-e wydatki, s-a rozrzutność, s-a praca, s. ból; oddający ś. zabawom bez opamiętania, rozpustny, rozwiązły: s-e dni = karnawał; s-a pałka = narwaniec, bzik; s-e koło = koło gładkie, bez palców w młynie; rzecz., człowiek szalony, szaleniec; nazwa tańca.
Szalotka, nm., rodzaj małej cebulki, w smaku łagodniejszej, niż cebula zwyczajna.
Szalować, nm., obijać deskami ściany budynku.
Szalowanie, nm., obijanie ścian deskami.
Szalówka, nm., deska heblowana, zdatna do szalowania.
Szalunek, nm. — p. Szalowanie.
Szalupa, nm., statek jednomasztowy; wielka łódź do obsługi okrętu.
Szał, stan człowieka, ogarniętego namiętnością, nie panującego nad sobą, nadmierne podniecenie, zapał, uniesienie, upojenie: s. miłosny, s. gniewu, s. radości, rozpaczy; wpaść w s. = stracić panowanie nad sobą; pijany s. = pozbawiający przytomności; zabić kogo w s-le = w uniesieniu; szalony figiel, pomysł narwańca, wybryk, szus, szaleństwo, warjacja, bzik; s. maciczny = chorobliwy erotyzm u kobiet.
Szałamaista, łć., grający na szałamai.
Szałamaja łć., dawne narzędzie muzuczne dęte, rodzaj fujarki a. oboju, piszczałka.
Szałamanić, oszukiwać, tuma-
