pywanym błotem; wlec ś., być włóczonym po błocie; walać błotem na sobie ubranie; zadłużać ś.; kalać siebie, plamić ś., hańbić ś., bezcześcić siebie.
Szarganiec, Szargawiec, Szargulec, człowiek zaszargany, niechluj, brudas, flejtuch.
Szargant, Szargarz, oprawca, kat, pachołek miejski, rakarz, butel.
Szargawiec — p. Szarganiec.
Szargnąć (się), szarpnąć (ś.), targnąć (ś.).
Szargulec, Szariwari, fr., kocia muzyka, przeraźliwa muzyka, rzępolenie, hałas, wrzawa.
Szarka, samica cietrzewia.
Szarkać, drżeć z bólu.
Szarlatan, fr., wędrowny przekupień niezawodnych jakoby środków leczniczych; przen., człowiek, wyzyskujący łatwowierność ludzką, oszust, szalbierz, kuglarz.
Szarlatanerja, fr., działalność szarlatana; przen., mydlenie ludziom oczów wysławianiem czego świadomie fałszywego; udawanie wiedzy, biegłości.
Szarlatanić, fr., być szarlatanem, blagować, oszukiwać, tumanić, wyzyskiwać łatwowiernych, szalbierzyć.
Szarlatanka, fr., oszustka, szalbierka.
Szarlatański, fr., właściwy szarlatanowi.
Szarlataństwo, fr. — p. Szarlatanerja.
Szarlotka, fr., legumina z jabłek obranych, pokrajanych i upieczonych w kruchym cieście.
Szarłacić, wł. — p. Szkarłacić.
Szarłat, wł. — p. Szkarłat.
Szarłatek, wł. — p. Szkarłatek.
Szarłatnawy, wł. — p. Szkarłatnawy.
Szarłatnica, wł. — p. Szkarłatnica.
Szarłatnieć, wł. — p. Szkarłatnieć.
Szarłatnik, wł. — p. Szarłatnik.
Szarłatny, wł. — p. Szkarłatny.
Szarmancki, fr., właściwy szarmantowi, grzeczny, elegancki, dobrze wychowany, pełen uprzejmości towarzyskiej, szykowny.
Szarmant, fr., młodzieniec, uprzedzająco i rycersko uprzejmy dla kobiet; młodzieniec nadskakujący, usłużny i ugrzeczniony.
Szarmanterja, fr., uprzejmość towarzyska, dobre ułożenie, elegancja.
Szarmantka, fr., kobieta uprzejma, zalotna, elegantka.
Szarmycel, nm., utarczka, starcie przednich oddziałów wojsk, harc; przen., utarczka językowa, sprzeczka, dysputa.
Szarnier, fr., zawiasy francuskie, nit, na którym ś. wieko porusza; dęty wyrób jubilerski.
Szaro, przysł., w szarej barwie; s. na dworze = zaledwie świta; robi ś. s. = następuje zmrok.
Szarogłaz — p. Szarowaka.
Szarokuta, wszelkie nieczystości pływające po wodzie.
Szaromiedziak, ruda miedziana koloru szaro-stalowego.
Szarooki, mający szare oczy.
Szaropióry, mający szare pióra.
Szaro-siwy, nieco szary, szarawy.
Szaro-srebrzysty, mający barwę szarą, wpadającą w srebrzystą.
Szarość, szara barwa, szary kolor; zmierzch, mrok; życie szare, niewesołe, przykre — p. Szarzyzna.
Szarota, Szarotka, roślina z rodziny złożonych, kocanka, kocia łapka (fig).
Szarować, ściany tynkować na szaro, przed pobieleniem ich wapnem.
Szarowaka, skała, będąca odmianą bazaltu, miękka, ma odłam ziemisty, barwę szarą, zie-
