wywołuje szelest, co porusza ś. z szelestem, np. latawiec; orzeł, jako herb; kupa, gromada.
Szaszorzę (-ęcia), orlę.
Szaszorzy, orli.
Szata, odzienie, ubranie, suknia, odzież, ubiór, strój; s-y kościelnego, co służy do ubrania kapłana przy odprawianiu nabożeństwa; to, co pokrywa co, zwierzchnia powłoka czego, okrycie, kobierzec: na wiosnę drzewa okrywają ś. s-ą zieleni.
Szatan, hebr., zły duch, duch ciemności djabeł, czart; przen., zły człowiek, niegodziwiec, nikczemnik; zła kobieta, czarownica, jędza-baba; małpa szerokonosa z rodziny małp obwisłoogonowych (fig.); grzyb silnie trujący z rzędu bdeł, grzyb szatański (fig.).
Szatanica, forma żeńsk. od Szatan.
Szataniec, syn szatana.
Szatański, hebr., właściwy szatanowi; taki jak u szatana, djabelski, piekielny, niecny, niegodziwy, okrutny, nieludzki, nikczemny; grzyb s. — p. Szatan.
Szataństwo, Szatanizm, hebr., postępowanie właściwe szatanowi, czyny djabelskie, niegodziwe, nikczemne; zbior., szatani.
Szater, gatunek sieci na cietrzewie — p. Szatra.
Szaterek, budka zielona, przykryta gałązkami i liściem, w której ptasznik czatuje na ptaki.
Szaternik, ptasznik, ubrany w płótno zielone i osłonięty gałęziami, podchodzący ptaki.
Szaterunek, nm., w rysunku: nadawanie cienia, cieniowanie.
Szatka, zdr. od Szata.
Szatkować, krajać drobno, w długie, cienkie paski: s. kapustę, makaron.
Szatkownica, przyrząd do krajania drobno, szatkowania kapusty (fig.).
Szatkownik, człowiek, zajmujący ś. szatkowaniem kapusty.
Szatława, więzienie, ciemnica.
Szatna (-ej), kobieta, mająca dozór nad szatami, garderobiana.
Szatnia, miejsce, przeznaczone do chowania szat, garderoba; pomieszczenie u wejścia do miejsc publicznych, np. teatrów, sal koncertowych, sal posiedzeń i zebrań publicznych, gdzie pozostawia ś. zwierzchnie odzienie, kontramarkarnia.
Szatniczy (-ego) — p. Szatny.
Szatno, przysł., z wielką ilością szat, zasobnie, bogato co do szat.
Szatny, odnoszący ś. do szat, mający do czynienia z szatami, zasobny w szaty, przystrojony w piękną szatę; rzecz., s., człowiek mający dozór nad szatami, nad garderobą, szatniczy.
Szatra, węg., namiot, szałas; obóz cygański.
Szatrować, w młynie a. żarnach ścierać łuskę z ziarna; bić, tłuc, łomotać, walić.
Szatrowiny (-in), łuska, plewy na ziarnach.
Szatyn, fr., mężczyzna, mający ciemno-blond włosy.
Szatynka, fr., forma żeńska od Szatyn.
Szawłok, wór skórzany, składany.
Szczać, oddawać mocz.
Szczalnik, miejsce, przeznaczone do oddawania moczu, pisuar.
Szczapa, część kloca wzdłuż rozszczepanego, odłupany długi kawałek drzewa, zwłaszcza smol-
