Pijanica, wstrętny pijak, pijaczysko.
Pijaniusieńki, Pijaniuteńki, zupełnie pijany.
Pijany, ten, który ś. upił trunkiem, stracił władzę fizyczną i moralną przez odurzenie ś. napojem, nietrzeźwy; p. jak bela, jak sztok = zupełnie pijany; gdy ci dwaj rzeką, żeś p., możesz iść spać bez nagany = trzeba ulegać namowom, sądom ludzkim; trzymać ś. jak p. płotu = upierać się przy czym; upojony, zaślepiony, odurzony, olśniony: p. dumą, szczęściem; po pijanemu uczyniony, z pijaństwa wynikły: p. swar; po p-emu, przysł., nietrzeźwo będąc pijanym, upiwszy ś., odurzywszy ś. trunkiem.
Pijaństwo, skłonność do nadużywania mocnych, napojów, trunków; opilstwo, nałóg upijania ś., alkoholizm.
Pijar, łć., członek zakonu pod nazwą Zgromadzenia szkół pobożnych, oddanego kształceniu młodzieży i podnoszeniu oświaty krajowej (fig.); inaczej Pijarów nazywają: patres piarum scholarum, dosłownie: ojcowie szkół pobożnych.
Pijarski, przym. od Pijar.
Pijatyka, nadmierne picie trunków w towarzystwie, uczta pijacka.
Pijawka, rodzaj pierścienicy z jedną lub dwiema przysawkami (f.); przen. o człowieku: wyzyskiwacz, zdzierca, lichwiarz.
Pijus — p. Pijak.
Pijuska — p. Piuska.
Pik, fr., czarny kolor w kształcie listka na kartach do gry (fig.).
Pik!, — wykrz. wyrażający ukłócie, stuknięcie; p.! p.! = miarowe stukanie, kłócie (serce p.! p.!).
Pika, broń ręczna, długie, drzewce zakończone ostrym żelaznym grotem, włócznia, spisa, dzida (fig.); mocna, gęsta tkanina bawełniana; wsadzić komu p-ę = dokuczyć mu.
Pikać — p. dok. Piknąć.
Pikada, fr., linja, wytknięta szeregiem tyczek.
Pikador, hiszp., w hiszpańskich walkach byków: uczestnik walczący konno z włócznią (piką) w ręku (fig.).
Pikanterja, fr., dowcip uszczypliwy; dowcip nieprzyzwoity, nieskromny, lubieżny, pieprzny, tłusty.
Pikantny, fr., korzenny, pieprzny, ostry, szczypiący; zaostrzający ciekawość; drastyczny, nieprzyzwoity, lubieżny.
Pikelhauba, nm., kask, noszony przez wojsko pruskie, zakończony na szczycie ostrym grotem (fig.).
Pikier, fr., to samo co roztrucharz, dojeżdżacz na łowach (fig.).
Pikierek, żartob., filut.
Pikieta, fr., mały oddział żołnierzy, stojący na czatach lub w pobliżu straży, aby ją wzmocnić w razie potrzeby, placówka; rodzaj gry w karty: rumel p.
Pikinjer, nm., żołnierz piką zbrojny.
Pikle, ang., młode jarzynki za-
