nego, drzazga; chudy, jak s. = bardzo chudy.
Szczapowe drzewo = w szczapach, połupane na szczapy.
Szczaw, roślina warzywna z rodziny rdestowatych (fig.).
Szczawa, woda, przesycona kwasem węglowym; i s. żelazista.
Szczawian, związek solnych związków, w którego skład wchodzą kwas szczawiowy i jakabądź zasada.
Szczawica, motyl nocny z rodziny sówek.
Szczawik, roślina z rodziny szczawikowatych (fig.).
Szczawikowate, rodzina roślin dwuliściennych.
Szczawikowy, odnoszący ś. do szczawiku (rośliny); sól s-a = szczawian.
Szczawiowy, odnoszący ś. do szczawiu, ze szczawiu zrobiony.
Szczawiówka, motyl nocny z rodziny wieczernic.
Szcząt, Szczęt, okruch, ułamek, resztka, odrobina, pozostała po czym: do s-u, ze s-em = ze wszystkim, całkiem, zupełnie, do cna.
Szczątek, zdr. od Szcząt; s-ki = resztki pozostałe; zwłoki.
Szczątkowy, pozostały jako szczątek, będący w zaniku, jeszcze nie rozwinięty; resztkowy.
Szczebel, nm., każdy z drążków poprzecznych u drabiny; przen., stopień w hierarchji: urzędniczej, towarzyskiej, naukowej, społecznej i t. p.
Szczebelek, nm., mały szczebel.
Szczebiot, u ptaków: szczebiotanie, świegotanie, świegot, świergot; u dzieci, u młodych kobiet: mowa pieszczotliwa; paplanie, gadanina, plotki; plotkarz, papla, pleciuch, pleciuga.
Szczebiotać, o ptakach: świegotać, świergotać; o dzieciach, o młodych kobietach: mówić pieszczotliwie; paplać, pleść, gadać.
Szczebiotka, dziecko a. młoda kobieta, mile szczebiocząca; plotkarka, papla.
Szczebiotliwie, przysł., szczebiocząc miłym głosem.
Szczebiotliwość, upodobanie do mówienia dużo, do plotkarstwa, gadatliwość; mowa pieszczotliwa.
Szczebiotliwy, o ptaku: mający głos miły, świegocący; gadatliwy, wielomówny, plotkarski.
Szczeblik, nm. — p. Szczebelek.
Szczeblikowiak, motyl z podrzędu miernikowców, z rodziny rośliniaków.
Szczeblisty, nm., obfitujący w szczeble, opatrzony szczeblami.
Szczeblować, nm., wdzierać ś.; wstępować na coraz to wyższe szczeble, podnosić ś.; wywyższać ś., iść w górę.
Szczebrzuch, sprzęt domowy, grat, naczynie; grot, ostrze strzały a. oszczepu.
Szczeciasty, obfitujący w szczeć, podobny do szczeci.
Szczecie — p. Szczeć.
Szczecina, twarda, stercząca sierść na niektórych zwierzętach, np. na dziku, na świni i t. p.; wogóle twarde, sterczące włosy: ma włosy na głowie, jak s.
Szczeciniarz, handlujący szczeciną.
Szczeciniasty, obrosły szczeciną, podobny do szczeciny.
Szczecinka, drobna szczecina, jeden włos szczeciny.
Szczecinoszy, pokryty szczeciną.
Szczecinowate, rośliny z rzędu skupieńców o kielichu utworzonym ze szczecinek.
Szczecinowaty, podobny do szczeciny.
Szczeciówka, robak z gromady
