Szczupły, chudy, cienki, wysmukły; mały, drobny, ciasny, wązki; w niewielkiej ilości będący, nieliczny.
Szczur, zwierzę ssące z rzędu gryzoni z rodziny myszy (fig.); wyglądasz jak s. z mąki = blady, mizerny; s. wodny — p. Nornica; s. Faraona — p. Szczurnik; s. Eneasza — p. Dydelf.
Szczurczy, odnoszący ś. do szczura, właściwy szczurowi.
Szczurek, mały szczur.
Szczurkować, szperać, myszkować.
Szczurnik, zwierzę ssące drapieżne z rodziny wiwer, szczur Faraona: ichneumon (fig).
Szczurołap, gatuek psa, chwytającego szczury; człowiek, umiejący wyprowadzać szczury z budynków.
Szczurowaty, podobny do szczura.
Szczurzy, dotyczący szczura; cienki, chudy.
Szczurzyć, naśladować, nastroszyć, nastoperczyć ś.; s. uszy, nastawiać je, nasłuchiwać.
Szczutek, uderzenie palcem, który ś. uprzednio zgina i opiera o drugi palec, a potym nagle rozpręża, psztyk, psztyczek.
Szczutkować, dawać szczutka; przen., przymawiać komu, przymówki czynić.
Szczwacz, dojeżdżacz, szczujący psy na polowaniu.
Szczwać, polować z chartami, gonić z chartami zwierzynę.
Szczwalnia, miejsce, gdzie szczuje ś. zwierzynę; miejsce, gdzie wprawia ś. psy w gonienie zwierzyny.
Szczwanić, być ostrożnym, chytrym, nie dać ś. oszukać.
Szczwany, ten, którego szczwano; s. lis = człowiek, doświadczony życiowo, chytry, przebiegły.
Szczwół, roślina z rodziny baldaszkowatych (fig.).
Szczycić, zaszczycać, czynić szczytnym, zaszyt przynosić, uświetniać, zdobić, przybierać świetnie, okazale; s. ś., chełpić ś., pysznić ś., chwalić ś.; być dumnym z czego, słynąć, być z czego głośnym; mieć co, jako główną, chwalebną zaletę.
Szczygieł, ptak wróblowaty śpiewający, stożkodzioby, z rodziny łuszczaków (fig.).
Szczygiełek, mały szczygieł.
Szczygli, odnoszący ś. do szczygła, właściwy szczygłowi.
Szczyglica, samiczka szczygła.
Szczyglik — p. Szczygiełek.
Szczykacz, pijak, opój.
Szczykać, dok. Szczknąć, Szczyknąć; urywać delikatnie, końcami palców skubać, zrywać, s. wódkę = łykać, golić, trąbić; zszywać tymczasowo kilku ściegami.
Szczyknąć — p. nied. Szczykać.
Szczyny (-yn), uryna, mocz.
Szczyp, ryba koścista skrzelowata, brzuchopłetwa łososiowata (fig.).
Szczypa, kawałek sosnowego, smolnego drewna do podpalania ognia — p. Szczapa.
Szczypacz, ten, który szczypie kogo; obmówca, oszczerca; człowiek, który przygania, przycina, dokucza komu słowami, przymówki czyni, złośliwiec, zgryźliwiec.
Szczypać, dok. Szezypnąć; ująwszy końcami palców, ściskać, a po-
