Szkapsko, nędzna, licha szkapa.
Szkarada, rzecz obrzydliwa, wstrętna, obmierzła, postępek niegodziwy; upiór, strach, potwór; owad skrzydlaty z rzędu prostoskrzydłych.
Szkaradnica, kobieta brzydka, obrzydliwa, paskudna, fizycznie amoralnie; ryba koścista skrzelowata, piersiopłetwa, dziwogłowa.
Szkaradnie, przysł., obrzydliwie, wstrętnie, paskudnie, obmierźle, ohydnie.
Szkaradnieć, szkaradnym, przebrzydłym ś. stawać.
Szaradnik, mężczyzna brzydki, obmierzły, wstrętny, szpetny, obrzydły fizycznie a. moralnie.
Szkaradność, brzydota, szpetność; sprosność, bezeceństwo, obrzydliwość.
Szkaradny, szpetny, brzydki obrzydliwy, straszny, wstrętny; bezecny, sprośny.
Szkaradopłody, płodzący szkarady, obfitujący w szkarady.
Szkaradzić, źle co robić, partolić, fuszerować; robić co po partacku; brzydkim, szkaradnym czynić, szpecić; szkalować, obmawiać, obrzucać oszczerstwami; hańbić, bezcześcić, zniesławiać; lżyć, wymyślać, łajać.
Szkaradzieństwo, osoba a. rzecz bardzo brzydka, szkaradna.
Szkarlatyna, łć., płonica, epidemiczna i zaraźliwa choroba gorączkowa, objawiająca ś. zapaleniem gardła i obfitą czerwoną wysypką, nadającą skórze szkarłatne zabarwienie.
Szkarłacić, wł., barwić na kolor szkarłatny, czerwony, czerwienić; s. ś., ubierać ś. w szkarłat; rumienić ś.
Szkarłacz, owad z rzędu dwuskrzydłych.
Szkarłat, wł., tkanina jedwabna lub wełniana, ufarbowana na barwę ponsową, purpura; barwa krwisto-czerwona, purpurowa.
Szkarłatek, wł., gatunek pająka — p. Szkarłat.
Szkarłatka, wł., roślina z rodziny szkarłatkowatych, której jagody dostarczają barwnika, zwanego alkiermesem.
Szkarłatkowate, wł., rodzina rodzin dwuliściennych.
Szkarłatnawy, wł., nieco szkarłatny, wpadający w kolor czerwony.
Szkarłatnica, wł., rodzaj wodorostu.
Szkarłatnieć, wł., szkarłatnym ś. stawać; rumienić ś. silnie.
Szkarłatnik, wł., morski mięczak brzuchonogi (f.).
Szkarłatny, wł., mający kolor czerwony, purpurowy; ubrany w szatę koloru szkarłatnego, okryty purpurą.
Szkarłupa, Szkarłupka, skorupa.
Szkarłupnie, jeden z typów zwierząt niższych, o promienistej budowie ciała
Szkarpa, fr. — p. Skarpa.
Szkarpetka, wł. — p. Skarpetka.
Szkarpować, fr., podpierać, umacniać szkarpą a szkarpami: s. budynek.
Szkatuła, wł., niewielka skrzynia drewniana lub metalowa z zameczkiem i kluczykiem do przechowywania kosztowności; przen., własny kapitał w gotówce.
Szkatułka, Szkatułeczka, wł., mała szkatuła, skrzyneczka, puzderko.
Szkic, wł., kilku charkterystycznemi rysami nakreślony rysunek lub malowidło; odręczny zarys przedmiotu, rzucony na papier lub płótno; pomysł, projekt; utwór literacki, nie wyczerpujący przedmiotu wszechstronnie, lecz kilku artystycznemi rysami wy-
