Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/877

Ta strona została przepisana.

Szkapsko, nędzna, licha szkapa.

Szkarada, rzecz obrzydliwa, wstrętna, obmierzła, postępek niegodziwy; upiór, strach, potwór; owad skrzydlaty z rzędu prostoskrzydłych.

Szkaradnica, kobieta brzydka, obrzydliwa, paskudna, fizycznie amoralnie; ryba koścista skrzelowata, piersiopłetwa, dziwogłowa.

Szkaradnie, przysł., obrzydliwie, wstrętnie, paskudnie, obmierźle, ohydnie.

Szkaradnieć, szkaradnym, przebrzydłym ś. stawać.

Szaradnik, mężczyzna brzydki, obmierzły, wstrętny, szpetny, obrzydły fizycznie a. moralnie.

Szkaradność, brzydota, szpetność; sprosność, bezeceństwo, obrzydliwość.

Szkaradny, szpetny, brzydki obrzydliwy, straszny, wstrętny; bezecny, sprośny.

Szkaradopłody, płodzący szkarady, obfitujący w szkarady.

Szkaradzić, źle co robić, partolić, fuszerować; robić co po partacku; brzydkim, szkaradnym czynić, szpecić; szkalować, obmawiać, obrzucać oszczerstwami; hańbić, bezcześcić, zniesławiać; lżyć, wymyślać, łajać.

Szkaradzieństwo, osoba a. rzecz bardzo brzydka, szkaradna.

Szkarlatyna, łć., płonica, epidemiczna i zaraźliwa choroba gorączkowa, objawiająca ś. zapaleniem gardła i obfitą czerwoną wysypką, nadającą skórze szkarłatne zabarwienie.

Szkarłacić, wł., barwić na kolor szkarłatny, czerwony, czerwienić; s. ś., ubierać ś. w szkarłat; rumienić ś.

Szkarłacz, owad z rzędu dwuskrzydłych.

Szkarłat, wł., tkanina jedwabna lub wełniana, ufarbowana na barwę ponsową, purpura; barwa krwisto-czerwona, purpurowa.

Szkarłatek, wł., gatunek pająka — p. Szkarłat.

Szkarłatka, wł., roślina z rodziny szkarłatkowatych, której jagody dostarczają barwnika, zwanego alkiermesem.

Szkarłatkowate, wł., rodzina rodzin dwuliściennych.

Szkarłatnawy, wł., nieco szkarłatny, wpadający w kolor czerwony.

Szkarłatnica, wł., rodzaj wodorostu.

Szkarłatnieć, wł., szkarłatnym ś. stawać; rumienić ś. silnie.

Szkarłatnik, wł., morski mięczak brzuchonogi (f.).

Szkarłatny, wł., mający kolor czerwony, purpurowy; ubrany w szatę koloru szkarłatnego, okryty purpurą.

Szkarłupa, Szkarłupka, skorupa.

Szkarłupnie, jeden z typów zwierząt niższych, o promienistej budowie ciała

Szkarpa, fr.p. Skarpa.

Szkarpetka, wł.p. Skarpetka.

Szkarpować, fr., podpierać, umacniać szkarpą a szkarpami: s. budynek.

Szkatuła, wł., niewielka skrzynia drewniana lub metalowa z zameczkiem i kluczykiem do przechowywania kosztowności; przen., własny kapitał w gotówce.

Szkatułka, Szkatułeczka, wł., mała szkatuła, skrzyneczka, puzderko.

Szkic, wł., kilku charkterystycznemi rysami nakreślony rysunek lub malowidło; odręczny zarys przedmiotu, rzucony na papier lub płótno; pomysł, projekt; utwór literacki, nie wyczerpujący przedmiotu wszechstronnie, lecz kilku artystycznemi rysami wy-