Szkot, człowiek, rodem ze Szkocji; handlarz wędrowny.
Szkotycyzm, Szkotyzm, narzecze szkockie, właściwy Szkotom sposób używania języka angielskiego.
Szkotysta — p. Skotysta.
Szkódka, mała szkoda, niewielka szkoda.
Szkółka, mała szkoła; szkoła początkowa, elementarna; s. nasienna = część ogrodu, gdzie wyprowadzają z nasion drzewka, mające być potym przesadzonemi; s. drzewna = część ogrodu a. lasu, w której pielęgnują i szczepią drzewka.
Szkudelny, Szkudlany, Szkudlny, gontowy.
Szkudlak, gwóźdź do gontów, gontal.
Szkudlarz, rzemieślnik, wyrabiający gonty, kryjący dachy gontem.
Szkudła, Szkudło, gont.
Szkuna, lekki statek morski.
Szkuta, skand., statek rzeczny, zwłaszcza służący do przewożenia zboża (fig.).
Szkutnik, skand., flis, oryl; rzemieślnik, wyrabiający szkuty; gatunek gwoździ.
Szla, Szleja, Szelka, nm., chomąto z postronkami, przyczepianemi do orczyków; pas do zaprzężenia czego lub ciągnienia czego.
Szlaban, nm., rogatka; rodzaj dużej skrzyń i rozsuwanej, służącej za łóżko i razem za schowanie, za ławkę (fig.).
Szlachar, Szlacharek, ptak kaczkowaty z rodziny traczy.
Szlachcianeczka, żona, córka szlachcica zagonowego.
Szlachcianka, żona, córka szlchcica.
Szlachcic, lm. Szlachta, człowiek, należący do stanu rycerskiego, klasy uprzywilejowanej w dawnej Polsce, a także i w innych krajach; s. zagonowy, s. szaraczkowy, s. zaściankowy = człowiek z klasy drobnych właścicieli ziemskich w dawnej Polsce, posiadających herb i przywileje szlachectwa; s. na zagrodzie równy wojewodzie = mówiło ś. o równości wobec prawa całej szlachty w dawnej Polsce; prosty s. = mało wykształcony, niewykwintny.
Szlachcić, czynić szlachcicem, nadawać szlachectwo; czynić szlachetnym, ozdabiać, zaszczyszczać, uzacniać, uświetniać; cywilizować, polerować, kształcić, uobyczajniać; s. ś., otrzymywać szlachectwo, szlachcicem ś. stawać, stawać ś. szlachetniejszym, szlachetnie uzacniać ś.; polerować ś., kształcić ś., uobyczajniać ś.
Szlachcina, biedny, godny politowania szlachcic.
Szlachciura, Szlachcisko, nieokrzesany szlachcic, szlachcic grubych obyczajów.
Szlachecki, odnoszący ś., należący do szlachcica, a. szlachty, właściwy szlachcicowi a. szlachcie; piwo s-ie = cienkie piwo, cienkusz; po s-ku = jak szlachcic.
Szlachectwo, stan szlachecki, prawa, przywileje szlachcica.
Szlachetczyzna, cechy właściwe szlachcie; panowanie szlachty; dobra szlacheckie; szlachectwo.
Szlachetka, ubogi szlachcic, szlachcic bezrolny.
Szlachetnić (się), robić (ś.) szlachetnym; uszlachetniać (ś.); polerować (ś.), uobyczajniać (ś.).
Szlachetnie, przysł., z prawami szlachcica, w stanie szlacheckim;
