dartus; człowiek nizkiego charakteru, na którym w niczym polegać nie można, gałgan, oszust; uczestnik stowarzyszenia, istniejącego w Wilnie od r. 1816—22, starającego się umoralniać społeczeństwo przez satyrę i wydającego w tym celu czasopismo „Wiadomości brukowe“.
Szubrawstwo, czes., postępowanie łotrowskie; obdartusy, obszarpańcy; hultajstwo, hultaje, łotry, obwiesie.
Szubrawy, czes., hultajski, łotrowski, łajdacki, gałgański.
Szufelka, nm., mała szufla (fig.).
Szufla, nm., wielka łopata drewniana do przerzucania, do wiania, arfowania zboża; rodzaj łyżki miedzianej z długą rękojeścią do wsypywania prochu do armaty; narzędzie rolniczo-ogrodnicze do plantowania gruntu (fig.); rodzaj tablicy, na którą zecer z winkielaka wykłada złożone pismo.
Szuflada, nm., rodzaj skrzynki, mającej dno i cztery boczne ściany, stanowiącej przegrodę a. kompartyment szafy, komody, kufra i t. d., dający się wsuwać, wyjmować i wkładać.
Szufladka, Szufladeczka, nm., mała szuflada; figura w kontredansie.
Szuflować, nm., przerzucać zboże szuflą np. dla wysuszenia; przesiewać ziemię zapomocą szufli.
Szufrygiel, nm., zasuwa u okna.
Szuhaleja, łódź rzeczna płaskodenna, używana na Polesiu.
Szuita, hol., mały statek na rzekach i kanałach Holandji do ciągnienia innych statków za pomocą koni; mały szeroki trzymasztowiec na Bałtyku.
Szuja, szubrawiec, człowiek brudnego charakteru, brudas, oszust, nikczemnik.
Szujak, jeden z kloców, na które sztuki drzewa ś. piłują i z których potym robią się gonty.
Szujka, klepka z drzewa sosnowego, nierdzennego.
Szujowaty, niewiele wart pod względem charakteru.
Szukacz, człowiek który czegoś szuka, poszukiwacz; przen., prześladowca.
Szukać, starać się co znaleźć, poszukiwać czego; badać, szperać, dochodzić, śledzić; starać ś. o co, zabiegać o co; s. u kogo opieki, pomocy, rady = udać ś. do niego, prosząc o opiekę, o pomoc, o radę; czego tu s-sz? = czego tu chcesz?; s-a, czego nie zgubił = chce coś ukraść; s-a dnia wczorajszego = mówiąc o bezcelowych zabiegach; s. guza = narażać ś. na niebezpieczeństwo; takiego obywatela ze świecą s. = człowiek rzadkiej cnoty; s. wiatru w polu = nie znajdywać, daremnie gonić; s-ając igły, za grosz świecy spalić = mówi ś. o kosztownych zabiegach dla błahego celu; s. sprawiedliwości = dochodzić swojej krzywdy drogą sądową; s. okazji = wyczekiwać sposobności do wywołania burdy, do zemsty.
Szukajło, ten, który ciągle czegoś szuka; złodziej.
Szukanina, ciągłe, długo trwające szukanie.
Szuler, nm., karciarz zapamiętały; karciarz, szachrujący w grze.
Szulerka, nm., namiętna gra w karty; ogrywanie się w karty; kobieta, zapamiętale grająca w karty a. szachrująca przy grze w karty.
Szulernia, nm., lokal, gdzie się zbierają szulerzy dla gry.
