Szurpaty, nastrzępiony, popękany; mający nastrzępione pierze: kura s-a.
Szurpek, rodzaj mchu gałęzistego.
Szus, nm., sus, wybryk, wyskok, postępek dziwaczny; mieć s-a = być narwanym.
Szusnąć — p. nied. Szustać.
Szust! wykrz., oznaczający skok a. ruch gwałtowny, połączony z szumem, z szelestem; rzecz., szum, szelest, szmer; nieład w głowie, lekkie obłąkanie umysłu.
Szustać, dok. Szusnąć; robić szust, szurgotać, chrobotać czym; skakać, przeskakiwać.
Szustmana, rodzaj daw. ubrania kobiecego.
Szustnąć — p. Szusnąć.
Szuter, nm., żwir, gruz.
Szuttery, hol., holenderska gwardja obywatelska i landwera.
Szuwaks, nm., czernidło do butów.
Szuwar, rodzaj wodorostu; sitowie, oczeret; w lm., s-y, zarośla.
Szwab, nm., człowiek, rodem ze Szwabji; pog., Niemiec; koń szwabskiej rasy.
Szwabach, nm., pismo gotyckie łamane, fraktura.
Szwabka, kobieta rodem ze Szwabji; pog., Niemka; ubiór kobiecy na głowę.
Szwabne płótno = wyborowy gatunek płótna zagranicznego.
Szwaczka, kobieta, zajmująca ś. szyciem bielizny i sukien damskich; odmiana śliw.
Szwadron, wł., oddział konnicy, składający ś. ze 120 do 200 ludzi.
Szwagier, nm., mąż siostry; brat męża.
Szwagrostwo, nm., szwagier z żoną; powinowactwo przez szwagra a. szwagrów.
Szwagrowa (-ej), żona szwagra.
Szwagrowski, nm., odnoszący ś. do szwagra, należący do szwagra.
Szwagrowstwo, nm. — p. Szwagrostwo.
Szwagrzyć (się), powinowacić (ś.) przez szwagra a. szwagrów.
Szwaja, Szwajka, pog., szwaczka.
Szwajca, nm., gatunek szydła z obu stron ostrego.
Szwajcar, nm., żołnierz gwardji przybocznej królów francuskich; odźwierny, portjer (fig.).
Szwajcarnia, nm., izdebka odźwiernego.
Szwajka — p. Szwaja.
Szwajnfurcka zieleń = związek arszeniku z miedzią i kwasem octowym, piękna, zielona farba trująca.
Szwalnia, pracownia szwaczki, modniarki, krawcowej; instytucja dobroczynna, gdzie młode dziewczyny uczą ś. szyć.
Szwank, nm., uszkodzenie, szkoda: ponieść s., być narażonym na s., przyprawić kogo o s., przynieść komu s.
Szwankować, nm., cierpieć, ponosić szkodę; utykać, być niedokładnym, mieć wady; mieć s. na zdrowiu = być niezupełnie zdrowym; s. na sławie, honorze = nie mieć dobrej opinji.
Szwarc, nm., czernidło do butów, błyszcz.
Szwarcgielber, nm., czarno-żółty: ironiczna nazwa ludzi, oddanych dążnościom rządu austrjackiego (państwowe barwy austrjackie: czarna i żółta).
Szwarcować, nm., czernić; przemycać towar przez granicę.
Szwarcownik, nm., człowiek, przemycający towary przez granicę, przemytnik.
Szwarcunek, nm., przemycanie towarów przez granicę, przemytnictwo.
