Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/902

Ta strona została przepisana.

srebro, używane do wyrobu galonów, haftów i rozmaitych ozdób; przen., fałszywy blask, pozorna świetność, wielkość, blichtr.

Szychciarz, Szychter, nm., robotnik, sypiący materjał w piec hutniczy.

Szychowy, nm., zrobiony z szychu: s-e blaszki = małe okrągłe blaszki naszywane na ubrania w celu ozdoby.

Szychta, nm., warstwa np. ziemi, drzewa; żyła minerałów, ciągnąca ś. w ziemi; pokład; wyznaczony czas pracy górników.

Szychtować, nm., układać warstwami, gromadzić, nakładać, porządkować.

Szycie, rzecz, od Szyć; rzecz uszyta, robota, wykonana szyciem.

Szyć, łączyć z sobą dwie sztuki czego nicią za pomocą igły, drutu a. dratwy; pracować igłą i nicią, robić, wykonywać za pomocą szycia; strzelać, wypuszczać strzały, pizerywać strzałami, przenikać nawskroś: s. z łuku, żal serce szyje; s. oczami = strzelać, zerkać, strzyc oczami; buty s. komu = intrygować przeciw niemu, oczerniać go.

Szyd, szyderstwo.

Szyderca, człowiek, który szydzi, przedrwiwacz.

Szyderczo, przysł., z szyderstwem, z urąganiem.

Szyderczy, Szyderski, pełen szyderstwa, urągliwy, szydzący, właściwy szydercom.

Szyderskość, ton szyderczy, urągliwy, wydrwiwający.

Szyderstwo, szydzenie, naśmiewisko, urągowisko, żart bolesny i dotkliwy.

Szydleń, owad z rzędu dwuskrzydłych.

Szydlica, roślina z rodziny szakłakowatych (fig.).

Szydliwy, p. Szyderczy.

Szydło, narzędzie żelazne, ostro zakończone, używane przez szewców do robienia dziur w skórze, przez które przeciąga ś. dratwa (fig.); s-mi mu w głowie układano = nie ma systematycznego wykształcenia; nie utai ś. s. w worku = prędzej czy później ukaże ś. prawda; wyszło s. z worka = wyszła prawda na jaw; jednemu s-a golą, drugiemu brzytwy nie chcą = jednemu ciągle ś. powodzi, drugiemu nic ś. nie udaje; jechać s-em = trzema końmi, parą w dyszlu, a trzecim na przodzie a. odwrotnie; jak po s-ach stąpa = ostrożnie; siedzi jak na s-le, jak na s-ach = niespokojnie, niecierpliwie; złotym s-em wnet przekolesz = pieniędzmi wszystkiego można dokazać; s-y widły — mieszanina, groch z kapustą; s-em patrzeć = zezem.

Szydłowaty, podobny z kształtu do szydła, śpiczasty.

Szydność, szyderstwo, szydzenie, urąganie.

Szydny, szydzący, drwiący; urągliwy.

Szydzić, drwić, żartować z kogo boleśnie; urągać komu, naigrawać ś., natrząsać ś. z kogo, wyśmiewać kogo.

Szyfer, nm., łupek (mineralogiczna nazwa skał różnego gatunku, łatwo łupiących ś. na cienkie blaszki), używany do krycia dachów, na chodniki, tabliczki do pisania, także jako budulec; rodzaj ołówka do pisania na tabliczkach szyfrowych, rysik.

Szyfkarta, nm., bilet na przejazd okrętem.

Szyfon, fr., gałganek, szmatka; kobieta nieporządna.

Szyfonjerka, fr., pudełko otwarte półowalne, tekturowe a. drewniane, wiszące na ścianie, na gałganki, na drobiazgi.