Tremors, ang., niezmiernie subtelne falowanie skorupy ziemskiej w Japonji, powodowane prawdopodobnie działaniem wiatru.
Tremulacja, łć., drżenie.
Tren, fr., przedłużenie u sukni damskiej, ciągnące się z tyłu po ziemi; tabor wozowy w wojsku.
Tren, gr., pieśń żałosna, żałobna po śmierci istot ukochanych, żal.
Trendzla — p. Tręzla.
Trener, ang., człowiek, zajmujący się układaniem ludzi i koni do wyścigów i do produkcji gimnastycznych; berajter.
Trenodja, gr., pieśń żałobna.
Trenować, fr., wprawiać konia do wyścigów; t. ś., systematycznie rozwijać siły fizyczne i stopniowo nabierać wytrzymałości w jakim sporcie (wioślarskim, łyżwiarskim, kołowym).
Trepak. ukr., rodzaj tańca kozackiego solowego.
Trepan, gr., świder chirurgiczny do wiercenia czaszki (fig.).
Trepanacja, łć., operacja chirurgiczna wypiłowania lub prześwidrowania kości zwłaszcza czaszki celem wypuszczenia substancji chorobliwych zebranych wewnątrz.
Trepang, zwierzę morskie z typu szkarłupni, z gromady strzykw, jadalne w Indjach Wschodnich.
Trepanować, gr., przecinać a. świdrować czaszkę.
Trepcie — p. Trepki.
Trepele, Treperele, kołnierz marszczony, kreza.
Trepidacja, łć., drżenie ze strachu.
Trepki, nm., rodzaj obuwia złożonego tylko z podeszew, przytwierdzonych do nóg rzemieniami (fig.).
Treptuch, nm., żłób płócienny, rozpinany na kołkach.
Trepy, nm., schody.
Tresa, fr., warkocz.
Treskać, Tresktać, Treszczyć, frasować, martwić, kłopotać, dręczyć.
Tresować, nm., układać różne zwierzęta do rozmaitego użytku i do wykonywania różnych sztuk.
Tresura, Tresowanie, nm., układanie różnych zwierząt do rozmaitego użytku, np. koni do jazdy i do sztuk, psów do myśliwstwa i również do sztuk.
Treściowy, odnoszący ś. do treści czego.
Treściwie, przysł., krótko, ściśle, zwięźle.
Treściwość, krótkość, ścisłość, zwięzłość.
Treściwy, podający główną treść czego, ścisły, zwięzły, krótki.
Treść, sok, wyciśnięty z czego, ekstrakt, esencja; rdzeń drzewa; sok z ziół, moczonych w alkoholu, jako lekarstwo; istotna, najważniejsza część czego; przedmiot, materja czego; krótkie zebranie tego, o czym ś. mówiło w książce a jej części w przemowie i t. p.
Tret, nm., stąpanie, kroczenie, krok; ścieżka, droga, chodnik, trotuar, ganek okrętowy; targ, targowisko na drobne rzeczy, rynek, sposób postępowania.
Tretować, nm, deptać.
Trębacki, odnoszący ś. do trębacza.
Trębacz, człowiek, grający na trąbie; człowiek, rozgłaszający co, roznoszący plotki; pijak, opój, pijus; gatunek foki.
Trębaczowy, Trębacki, dotyczący trębacza, należący do trębacza.
Trędowacieć, zarażać ś. trądem.
Trędowacizna, Trędowatość, trąd, krosty trędowate; wyrzuty czerwone na twarzy.
