Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty, T. Święta a. T. Przenajświętsza; w ogólności związek trzech osób, liczba trzy, trójka.
Trójcielny, Trójciały, Trójcielesny, mający trzy ciała.
Trójdanniczy, danniczy trzem Państwom.
Trójdroże — p. Trzydroże.
Trójdrożny, odnoszący ś. do miejsca, gdzie schodzą ś. trzy drogi, trzydrożny.
Trójdrutowy, składający ś. z trzech drutów, mający trzy druty, na trzech drutach robiony.
Trójdzielny, mogący ś. dzielić na troje.
Trójgłos, akord, składający ś. z trzech tonów.
Trójgłoska, zgłoska, złożona z trzech samogłosek.
Trójgłowy, Trójgłówny, Trójgłowisty, mający trzy głowy, dzielący ś. na trzy części; składający ś. z trzech osób: rząd t.
Trójgran, narzędzie chirurgiczne do przekłówania członków opuchniętych.
Trójgraniastość, Trzygraniastość, kształt trójgraniasty.
Trójgraniasty, Trójgranowity, trójkątny, trójwęglasty: t. kapelusz (f).
Trójgroszniak — p. Trojak.
Trójgrotny, mający trzy groty, trójśpiczasty.
Trójhalerz, dawny pieniądz, potrójny denar.
Trójimienny, mający trzy imiona.
Trójistny, mający trzy różne istności cz. natury, trójbytny.
Trójjednik, człowiek, wierzący w Trójcę św., jako jednego Boga.
Trójjedyny, składający ś. z trzech osób a. części, stanowiących jedną nierozerwalną całość: Bóg T. = Trójca Święta.
Trójka, trzy osoby a. przedmioty, razem wzięte; jedna trzecia część całości; w grze w karty: karta, mająca trzy oka; w grze w kości: kostka z trzema punktami; trzy konie, razem zaprzęgnięte; trzy osoby rzędem idące a. jadące.
Trójkąt, figura gieometryczna o trzech bokach i trzech kątach (fig.).
Trójkątny, mający kształt trójkąta.
Trójkątowanie — p. Trjangulacja.
Trójkielny — p. Trójkończasty.
Trójkolc, ryba koścista zrosłoszczęka.
Trójkolec, używana dawniej obrączka żelazna o trzech kolcach, osadzona na krótkiej rurce, nabitej prochem, którą wyrzucano na nacierającą konnicę.
Trójkolorowy, mający trzy kolory, trójbarwny.
Trójkończaty, Trójkielny, mający trzy końce ostre.
Trójkor, narzędzie chirurgiczne pomocne przy wzdęciu zwierzęcia — p. Trokar.
Trójkoronny, posiadający trzy korony, wartujący trzy korony (monety).
Trójkowy, trzy razy wzięty; ustawiony w trójki: szyk t.
Trójkształtny, posiadający trzy kształty.
Trójkwiat, roślina.
Trójlecie — p. Trzylecie.
Trójlist — p. Trzylistnik.
Trójlistek, liść, podzielony na trzy listki, jak np. liść koniczyny; przen., związek trzech ludzi.
Trójlistny, mający trzy liście.
Trójliść, roślina z rodziny goryczkowatych, bobrek trójlistny.
Trójłbisty, posiadający trzy łby a. trzy głowy.
Trójmnożny, trzy razy mnożący: stosunek t.
Trójnasób, zwłaszcza w wyraż.: w t., trzy razy tyle, trojako.
